مصاحبه وزیر امور خارجه آمریکا با CNN در لندن و در حاشیه کنفرانس افغانستان مورخ 28ژانویه 2009
سوال: تا جائیکه ما اطلاع داریم شما حداقل یک طرح کلی برای تحریم هایی که می خواهید در مورد ایران اعمال کنید در دست دارید. به چه سرعت شاهد آنها خواهیم بود؟
کلینتون: من تمام روز نه تنها در مورد افغانستان بلکه در مورد ایران با کشورهای زیادی ملاقات کردم. به همراه خود دو نفر از کارشناسانی را آورده ام که روی طراحی تحریمها و اجرای آنها کار می کنند و در حال ارائه ایده های مختلف هستیم. هنوز وقت آن نرسیده که در این مورد اظهار نظر کنم برای اینکه نمی خواهم پیش از بررسی سایر کشورها نظری اعمال کرده باشم اما پیشبرد این امر در دستور کار ما است.
ما مایلیم تا حد ممکن حمایت جلب کنیم و می خواهیم اطمینان حاصل کنیم ایرانی ها متوجه این امر توجه بشوند که جامعه بین المللی چشم خود را بر روی ادامه سرپیچی آنها از مقررات آژانس بین المللی انرژی اتمی مبتنی بر تعهدات شورای امنیت، نخواهد بست. اما هنوز زود است که در مورد جزئیات آن صحبت کنم.
سوال: شما گفته اید که تحریم ها اساسا سپاه پاسداران را هدف گرفته. سپاه پاسداران، چنانچه می دانیم، بخشهای کلیدی اقتصاد ایران را در دست دارد. حال شما چگونه آنها را هدف می گیرید که مردم ایران از این تحریم ها صدمه نبینند؟
کلینتون: خوب آنها (سپاه)، تا جائیکه ما دریافته ایم، منافع اقتصادی زیادی دارند و ارزیابی ما این است که تحریمها سخت خواهند بود و به وضوح اقتصاد ایران را هدف می گیرند اما جامعه بین المللی متاسفانه چاره دیگری ندارد. این وضعیت ناشی از رفتار دولت ایران است نه تنها در این مورد بلکه رفتاری که با معترضان و تظاهرکنندگان دارند. یکی از وزرای خارجه یکی از کشورهای مسلمان در نهایت سردرگمی می گفت “چطور می توانند برای تظاهر کنندگان مجازات اعدام داشته باشند؟” دولت ایران کارش به اینجا کشیده شده.
بنابر این، جامعه آنها زیر فشار زیادی قرار دارد. ما فکر می کنیم ضرورت دارد محاسبات سران ایران را تغییر دهیم و فکر می کنیم این راه، راه مناسبی است و در این مسیر حرکت می کنیم.
سوال: اما اگر شما وضعیت را برای مردم دشوار کنید ممکن است در نهایت مردم را نسبت به دولت خود خشمگین کند و در نتیجه به شکلی تغییر در رژیم صورت پذیرد؟
کلینتون: خوب، این امر برای مجازات کردن ایران نیست بلکه به منظور تغییر رفتار آنهاست و به منظور هدف گرفتن یک فرد خاص نیست. هدفش تغییر محاسبات سران ایران است چه این سران در بیت رهبری باشند یا در سپاه پاسداران یا رئیس جمهور یا هر کس دیگر. فکر می کنم کار دشواری باشد که اینجا بنشینیم و پیشبینی کنیم ایران چگونه واکنش نشان خواهد داد چراکه ما همچنان راه دیپلماتیک را باز گذاشته ایم ولی حرکت عمده ای ندیده ایم که نشان دهد آنها مایل به برقراری ارتباط با ما هستند.
فکر می کنم وقت آن رسیده که جامعه بین المللی بگوید، نه، ما اجازه نمی دهیم شما در مسیر دستیابی به تسلیحات اتمی به حرکت خود ادامه دهید. این امر بر هم زننده ثبات است و ما در مقابل شما می ایستیم.
سوال: اما به نظر می رسد حد اقل در دید کلی، شما- ایالات متحده مرکز توجه خود را تغییر می دهد. اصل برنامه اتمی است اما در عیم حال به نظر می رسد تمایل جدیدی برای مجازات سرکوبگران به وجود آمده باشد.
کلینتون: خیر. برای مثال، اگر رهبری ایران پیشنهاد ما را در مورد رآکتور تحقیقاتی تهران می پذیرفت که اورانیم غنی شده با غلظت پائین خود را به خارج بفرستد ما اینجا نمی نشستیم تا در مورد تحریم صحبت کنیم. این امر نتیجه انتخاب آنهاست. تصمیم گرفتند که این کار را انجام ندهند. فکر می کنم ایرانی ها بر سر دو راهی قرار گرفته اند. فرصتی در اختیار دارند تا از رهبرانشان مطالبه کنند. چنانچه از بیرون آشکار است آنها در عمل به تعهدشان نسبت به مردم ایران بر منای اصولی که ادعا می کنند بر اساس آن حکومت می کنند، ناتوان بوده اند. بنابر این صدای اعتراض و صدای اپوزسیون همچنان رژیم ایران را به چالش خواهد کشید.
اما جهان خارج در این امر درگیر نیست. این یک مسئله داخلی اجتماعی برای ایرانیان است که در مورد آن تصمیم باید تصمیم بگیرند. چیزی که مایه نگرانی جهان خارج است، برنامه اتمی آنهاست. اگر برنامه اتمی نبود، ما همچنان تاسف خود را از رفتار آنها با شهروندانشان ابراز و آنرا محکوم می کردیم اما به تحریم ها نمی پرداختیم . ما به تحریم ها می پردازیم چراکه نیات اتمی ایران تهدیدی برای سایر کشورهای جهان است.
چی فکر می کنین؟
