زبان ِاحمدینژاد نماد ِتوهمهای اوست. احمدینژاد نه فقط در رابطه با جايگاه و موقعيتاش، بلکه در رابطه با شکل و قوارهاش برداشتی غير واقعی دارد. به همين دليل معجونی از زبان توهم و زبان گندهلاتی، زبان ديپلماسی و نشانهی هويت او شدهاست
>>>