عاشق بی انتظار مادر
علم بهتر است يا ثروت؟، هيچکدام فقط ذره ای معرفت”
دا کر سی چنت بی. (يعنی مادر پسر برای چی خواستی؟)
به گنده تر و خرتر از خودت احترام بگذار!
به مد پوشان بگوييد آخرين مد کفن است
عيب رندان مکن ای زاهد پاکيزه سرشت —- سرنوشت دگران بر تو نخواهند نوشت
ناز نگات قشنگه!
تند رفتن که نشد مردی ——- عشق است که برگردی
هر کجا محرم شدی -چشم از خيانت باز دار -چه بسا محرم با يک نقطه مجرم ميشود،
مبر ز موی سفيدم گمان به عمر دراز ——- جوان به حادثه ای زود پير ميشود گاهی
“دست بزن ولی خيانت مکن”
منم يه روز بزرگ ميشم.
زندگی بر خلاف آرزوهايم گذشت.
داداش جان به خاطر اشک مادر يواش!
افسوس همه اش افسانه بود!
من از عقرب نميترسم ولی از سوسک ميترسم
من از دشمن نميترسم ولی از دوست ميترسم.
من نمی گويم مرا ای چرخ سرگردان مکن –هرچه می خواهی بکن محتاج نامردان مکن!
شد شد، نشد نشد
بوسه مگر چيست– فشار دولب — اين که گنه نيست — چه روز و چه شب.
بميرد آنکه غربت را بنا کرد ——- مرا از تو، ترا از من جدا کرد
برگ از درخت خسته می شه ——- پاييز فقط يه بهانه است
در اين دنيا که مردانش عصا از کور می دزدند——- من بيچاره دنبال مرد می گردم
دنبالم نيا آواره ميشی
رفاقت قصه تلخی است که از يادش گريزانم
روی قلبم نوشتم ورود ممنوع ——- عشق آمد گفتم بيسوادم!
“تو هم خوبی!
از بس خوردم مرغ و پلو ——- آخر شدم مارکوپولو
سر پايينی پرنده ——- سر بالايی شرمنده
“اسيرتم ولی آزاد”
بخاطر دلم ولم.
100 بار بدی کردی و دیدی ثمرش را ——- خوبی چه بدی داشت که یک بار نکردی
قربان وجودت که وجودم ز وجود تو بوجود آمد مادر
تو که بي وفا نبودی پدر سگ!
دلم دادم بری باهاش حال كنی ——- نه كه بری جيگركی بازكنی !!
رفيق بي پدر ، مادر
تو رو اگه من نشورم كي ميشوره ( عروسكم )
باغبان در را مبند من مرد گلچين نيستم — من خودم گل دارم و محتاج يک گل نيستم!
تمام مرده شويان راضيند بر مردن مردم
بنازم مطربان را که خلق را مسرور ميخواهند!
ای آسمون کبود ——- واسه همه بود واسه ما نبود؟؟؟؟
در قمار زندگي عاقبت ما باختيم ——- بس که تکخال محبت بر زمين انداختيم
گرپادشاه عالمی ، بازهم گدای مادری
نمیخام شمع باشم دخترا فوتم کنن ——- میخام سیگار باشم لوطیا دودم کنن
اي بلبل اگر نالي من با تو هم آوازم
تو عشق گل داري،من عشق گل اندامي!
همه از من میترسن ——- من از نیسان آبی
هندونه بده قاچ كنيم ——- لوپتو بده ماچ كنيم !
دانی که چرا راز نهان با تو نگفتم——- طوطی صفتی طاقت اسرار نداری
دنيا همه هيچ و زندگانی همه هيچ ——- ای هيچ برای هيچ بر هيچ مپيچ
به درويشي قناعت كن كه سلطاني خطر دارد
