در سال ۱۳۷۸، برای نخستین بار پروژۀ “استتار مدارس دخترانه” توسط آموزش و پرورش تهران آغاز گشت. بر حسب برنامۀ آن زمان، سازمان آموزش و پرورش، دیوارهای مدرسه های دختران را بلندتر کرده تا از دید ساختمان های مجاور به حیاط مدرسه ها جلوگیری شود.
بیش از ده سال پس از پی ریزی اولیه، “محرم سازی” هزاران مدرسۀ دختران در ایران ادامه دارد و اخیرا وزیر آموزش و پرورش دولت احمدی‌نژاد از تغییر معماری مدارس بر اساس فرهنگ اسلامی سخن میگوید. به نقل وزیر آموزش و پرورش، “شاداب سازی مدارس” یکی از ضرورات نظام تعلیم و تربیت در جمهوری اسلامی ایران است.
از آنجایی که فرهنگ اسلامی فقط قادر به تحمل و تصور زن و مرد در فضاهای جداگانه میباشد و قوانین شرع، زن را به شهروند ثانوی تنزل داده است، پروژه شاداب سازی مدارس توطئه دیگری است تا دختران ایرانی را از کودکی به انسانهای نیمه اجتماعی مبدل کرده و آنان را منزوی کنند.
همزمان با پروژه شاداب سازی مدارس، حکومت احمدی نژاد دست در دست اصولگرایان افراطی رژیم همانند روباه مکاری دوباره سرگرم تطهیر اسلامی کتابهای درسی میباشد چنانکه حتی نام شخصیت های معروف زن از کتابهای درسی حذف گشته و حضور فیزیکی زن حاشیه ای شود. در نتیجه، تصویر و نقل زنان صاحب نام که در کتابهای درسی محدود بود بطور کلی محو خواهند گشت.
جشن پلید تکلیف که به دختران ۹ ساله تلقین میشود معنای دیگری خواهد یافت تا دختران ایرانی نه تنها وظیفه خود بدانند که از نامحرم گوشه گیری کرده بلکه مقام شهروندی ثانوی خود را با آغوش باز استقبال کنند.
علیرغم تلاشهای اصولگریان رژیم و همدستی اصلاح طلبان با آنان، در طول سی و یک سال گذشته، چندین نسل دختران ایرانی زیر فشار استبداد دینی مقاومت نموده و مصمم تر از همیشه نقشی فعال و پر جوش و خروش در جامعه ایران بدوش گرفته اند. در این میان، رهبران جناح اصلاح طلبی رژیم هنوز از جواب دادن به سئوالات بنیادی طفره رفته و معلوم نیست در حکومت اصلاح طلبان سبز تکلیف قوانین شرع چه خواهد شد.
با اراده ای پولادین، شیر زنان میهن دگر بار اعلام میکنند که زن ایرانی شهروند ثانوی نخواهد بود.
