شما بيان حقايق را به کدام شرط موکول می‌کنيد؟ و چرا می‌گوييد “اگر ناچار شوم!”؟ می‌دانم و باز تأکيد می‌کنم که شرط ناچاری شما حتما” شرطی شخصی نيست. شما شريف‌تر از آن هستيد که برای منافع شخصی و فاميلی‌تان به معامله به حقيقت‌ها تن دهيد. ولی کدام حجت کافی است تا زبان به بيان حقايقی که می‌دانيد بگشاييد؟ آيا قتل ده‌ها شهروند بی‌گناه در کف خيابان‌ها برای ناچارکردن شما برای بيان حقيقت کافی نيست؟
