آن دسته از نيروهاى اقتدارگرا كه تجربه‌ى بيشترى دارند مى دانند كه با خشونت صرف نمى توانند به حكومت ادامه دهند: «نيروى انتظامى براى اين نيست كه برود و كتك بزند. چه كسانى را كتك مى‌زند؟ همين جوان‌هايى را كه خودمان تربيت كرده‌ايم. نيروى انتظامى در چنين فضايى بايد ياد بگيرد كه كتك بخورد تا مقدارى از انرژى آنها تخليه شود، از دماغ كسى هم خون نيايد.» (مرتضى نبوى، جوان آنلاين، 16 ارديبهشت 1389)
شكاف‌هاى فعال و موثر در جامعه‌ى ايران در پايان دهه‌ى هشتاد شكاف دولت- ملت و شكاف درون حاكميت هستند و همين شكاف‌ها هستند كه جنبش‌هاى اعتراضى را تداوم حيات مى بخشند. شكاف ايدئولوژيك يعنى تقويت ايدئولوژى عرفي گرايى در برابر اسلام گرايى، شكاف ميان روحانيت و شكاف طبقاتى گرچه اهميت دارند و مشهود هستند اما به اندازه‌ى دو شكاف فوق نقش كليدى ندارند. آنچه بخش قابل توجهى از مردم را در جنبش اعتراضى سبز به خيابان‌ها آورد دروغگويى و تق… >>>
