چوپان دروغگو را نزد قاضی بردند به شکایت از اینکه با اینکارش گوسفندان ما را به خورد گرگ داد. قاضی گفت اگر دروغ میگفت گوسفندانتان را گرگ نمیدرید، پس راست میگفت. گفتند از عادت فریبکاری او باورش نکردیم. گفت پس چرا زمانی که فریب میداد او را نزد من نیاوردید و زمانی که راست گفته است از من انتظار تنبیه او را دارید. گفتند آن موقع گوسفندی از دست نداده بودیم. گفت تا چشمتان کور که تا وقتی ضرری در کار نبود دروغ را تحمل کردید.
