واسش نوش بزنم؟!

با خودم شرط بسته بودم که
ایران اتمی نمیشه…
یعنی به هیچ وجه،
نخواهند گذاشت که بشه.
که شد.
شرطمو به خودم باختم…
شاید به زبان بیزبانی،
او آخرش گفت،
که با کی بود!…
نوش…
ببینم،
میله های سوخت اتمی چرنوبیل،
اورانیوم های چند درصدی بودند؟
کسی میدونه؟
میدونین،
تا اون خلبان شهید روسی،
در حالیکه تشعشع داشت،
نزدیکانش را به هم متصل میکرد،
از روش پرواز کرد
روش بتون ریخت
خاموش که چی بگم،
پوشیده و خفه‌اش کرد،
تمام اروپا داشت
با رادیوآکتیویته
نزدیکانش به هم
متصل میشد!…
غرب و اسراییل دیگه
حالا دیگه
خایه تهدید خایه ‌دار ایرانو،
مثل بادکنک
بعد اینکه حسابی بادش کردن
مثل یه بچه حواس پرت
هواش کردن.
والسّلام!…
با اون میله های سوخت اورانیوم روسی،
– صلوات بفرستین -،
همین الان تو استخر آب سنگین
مثل شادوماد تو خزینه شب مراد
کارخانه برق اتمی بوشهرن،
دارن آبتنی و غسل میکنن،
مثل امیرکبیر تو حمام فین
واجب، واجبی رو بده قربتن‌اللله!
غرب و اسرائیل با کُن‌فیکن نکردنش،
قبل اینکه رخ بگیره،
به برادران و سربازان گمنام امام زمان،
یک جلیقه استشهادی شیک،
دوخته با میله های اورانیوم،
روشن و ۲۰ درصد مغنّا،
که منفجر و هواکردنش واسه بچه ها،
فوت آبه به خدا!
تحویل دادن…
واسش نوش بزنم؟!…
الان دیگه به نوعی،
شرایط MAD
Mutually Assured Destruction
برین گوگولش کنین…
تو این مایه که
اگه باهام درگیر بشی
به آقا قسم،
میزنم خودمو باهات
(یا اقلا با کشورای همسایه)
مسموم و نورانی میکنم ها!!…
دیگه برقراره…
البته یه زلزله دبش هم،
همونو پیش میاره…
واسش نوش بزنم؟!…
عجب اشتباهی کردن!…
واسش نوش بزنم؟!…
به من چه بابا!
نوش…