الان چای گذاشتم اومدم با خیال راحت چند تا ایمیل بخونم، دیدم باز دوستان مطلبی فوروارد کردند در مورد فوائد “پرژن” و مضرات “فارسی.” یکی دو تا که نیستن! برای صدمین بار یک استاد دانشگاه ایرانی در آمریکا چرندیاتی تکراری و بدون استناد به عنوان آخرین تحقیق در مورد زبان انگلیسی در نشریه معتبر ایمیل انتشار داده است. خلاصه کنم، هموطنانی که در انگلیسی واژه “فارسی” را بکار میبرند به دو دسته تقسیم میشوند: حامیان رژیم و کسانی که به دلائل دیگر ابله هستند. نویسنده چون هم استاد دانشگاه است و هم رژیمی نیست واژه “پرژن” را برای همگان تجویز می‌کند. و همانطور که طبیب با طاعون و وبا سر و کار دارد، دکتر ادبیات نیز میبایست با بیمارییهای واژه‌ای مبارزه کند. خوب اینکه چهار صفحه انشأ نویسی نداشت
در پاسخ این چند موضوع را به اطلاع میرسانم.
اولا، نویسندگان نامی کتابهای انگلیسی، مثلا جورج بوش، در انتخاب کلمات فوقش به وبستر مراجعه میکنند و نه به انتشارت ایمیلی.
دوما، رژیمی خودتی.
سوماً، اگر قرار شد هرچی دلمون خواست بدون تحقیق و استناد به ملت تعلیم بدیم راهش این نیست. علوم دینی در اینجور موارد کارگر تر است. پیشنهادات زیر ر در مورد “امر به پرژن و نهی از فارسی” عرضه می‌کنم تا شاید ثواب داشته باشد.
۱. بگو، جز پرژن واژه‌ای نیست (توحید).۲. بگو، فرستنده ایمیل رسول پرژن است (نبوّت).۳. بگو، فضولی خیر است (فضولت) چند تا اصل و فرع دیگه هم خودتون بنا به سلیقه خود اضافه کنید تا نگن همشو از بلاگ‌های ایرانیان دات کام یاد گرفتین. در ضمن صیغه و غسل هم یادتون نره. می‌توان با پرداخت مهریه به مدت معینی واژه “فارسی” را بلا مانع بکار برد. و پس از هر خطای “فارسی” یک شیرجه تو استخر اجباریست .
