یک افتضاح سیاسی به تمام معنی اتفاق افتاد که مناسبات ایران را با سه کشور آفریقایی بهم زد. آخر هم معلوم نشد جریان از چه قرار بود.
یادتان هست که ده پانزده سال پیش هم اتفاق مشابهی افتد. در جریان سفر یک هیت عالیرتبه ایرانی به یکی از کشورهای اروپایی ناگهان یک محموله اسلحه حاوی موشک انداز کشف شد و همه چیز را خراب کرد. گفتند که کار سعید امامی بوده است که میخواسته دولت اصلاح طلب را بدنام کند. چندی بعد هم یک کشتی پر از اسلحه ایرانی در نزدکی بنادر اسراییل توقیف شد و تمامی برنامه های صلح خدابیامز یاسر عرفات را نقش بر آب کرد. چه تبلیغاتی که بپا نشد و چه استفاده ها که نصیب اسراییل نگشد. جریانات مشکوک دیگری هم بود. مثلا یادتان هست که یک کاروان اسلحه در سودان توسط اسراییل بمباران شد و گفتند کاروان اسلحه ایرانی بوده. ویا آن کشتی مرموز روسی که توسط موساد دزدیده شد و گفتند حامل موشکهای اس-سیصد بوده. ویا آن هواپیمای کره شمالی که
محموله اش در یک کشور اروپایی توقیف شد. آیا وقت آن نرسیده که سردمداران از خود بپرسند که مسئول این افتضاحات سیاسی کیست.مگر چند نفر در ایران از صادرات اسلحه خبر دارند ویا میتوانند اسلحه صادر کنند؟
