“دی شیخ با چراغ همی گشت گردشهر”
کزدود ودم ملولم واکسیژن فراوانم آرزوست
گفتیم یا شیخ درتهران اکسیژن کجا بود؟
گفت: پس کوه ودره وبیابانم آرزوست
ازبخاری گازی وکولرآبی سرم پُکید
خواب برپشت بام زیرستارگانم آرزوست
بسکه دل ها شده همرنگ آب جوب (!)
آب زلال روان، درپای چنارانم آرزوست
صد دسی بل نوحه ی رپ برسرم آوارشد
کوچه باغی پس کوچه های شمرانم آرزوست
بسکه له شدم به مترو وتاکسی ومی نی بوس
درشکه ی علیشاه و ماشین دودی : آنم آرزوست
زرونق بازارزندان وقبرستان دگرمگو
کسادی بازار زندان وقبرستانم آرزوست
رندان بچرخند و برقصند به میدان ونک
“رقصی این چنین میانه ی میدانم آرزوست”
این همه چُرت وبنگ ونشئگی بس است
جنبش وشروشوروخیزش جوانانم آرزوست
زین دولت خالی بند گُنده گو دلم گرفت
کوروش ومصدق ومیرزا تقی خانم آرزوست
زین همه دروغ وکلک ونالوطی گری هوار
زتهران بریدم و صفای “طهران”م آرزوست
