از خون جوانان وطن لاله دمیده

این ترانه به جانباختگان راه آزادی محمد مختاری و صانع ژاله تقدیم می شود.

 ———-

خیابون پر شده از خون

 گل لاله در اومد از اون

 زیر بارون، بارون سربی

 زیر بار ستم دین پر از خون

 از خون جوانان وطن لاله دمیده

 از ماتم سرو قدشان سرو خمیده

 دین وحشت، دین خشونت

 دین تزویر، دین ظلمت

 دین حیله، دین شهوت

 دین دزدی، دین جنایت

 خوابند وکیلان و خرابند وزیران

 بردند به سرقت همه سیم و زر ایران

 همۀ بار رو شونۀ تو

 همۀ بغض تو سینۀ من

 همۀ خون از بدن تو

 همۀ اشک رو گونۀ من

 از اشک همه روی زمین زیر و زبر کن

 مشتی گرت از خاک وطن هست بسر کن

 شده فریاد بغض شکسته

 متحد شید مردم خسته

 آخه ننگه ترس و حقارت

 دست روی دست، لبهای بسته

 غیرت کن و اندیشه ایام بتر کن

 اندر جلو تیر عدو سینه سپر کن

 همه با هم، وقت نبرده

 بس است این ظلم که بردیم چو برده

 میکشم آن که تو را کشت برادر

 دلم از کشتن ناحق پر درده

 از دست عدو نالۀ من از سر درد است

 اندیشه هر آنکس کند از مرگ نه مرد است

 آن که جان باخت تکۀ ما بود

 عاشق مردم این کهنه سرا بود

 زده فریاد نام وطن را

 آن زمان کو هدف تیر بلا بود

 جان بازی عشاق نه چون بازی نرد است

 مردی اگرت هست کنون وقت نبرد است

————————

ترانه ای بر تصنیف جاودانه عارف قزوینی، از خون جوانان وطن لاله دمیده. اشعار چاپ شده با حروف ضخیم از عارف قزوینی است.