توبه نامه علی حسینی
میزان رای ملت است – امام خمینی ره (خره)
من فکر میکنم امام خمینی درست می گفت ولی تنها ایراد بزرگی که امام خمینی داشت مثل رهبران دیگر همه گروهها و سازمانهای سیاسی دنیا به وعده هاش عمل نمیکرد.
من در آغاز با شعر زیر شروع کردم به نوشتن مطلب دراین سایت
این شعر مورد استقبال خوبی هم قرار گرفت
گر رسم شود که مست گیرند
در شهر هر آنچه هست گیرند
گویند ز امام و رای ملت
والله که امام دست گیرند
گر سخت بگیری از مهندس
هر آنچه مهندس است گیرند
گر نقد کنی تو خاتمی را
هر شیخ که در ره است گیرند
لطفا ز سلطنت مگو هیچ
بعد هر چه شاهی است گیرند
ایراد مگیر ز توده ا ی ها
هر کس که ز توده است گیرند
گرلعن کنی تو هر مجاهد
هر کس که مجاهد است گیرند
گر رد کنی دگر گروه ها
هر کس که مخالف است گیرند
بعدا علی ماند و حوضش
در حوض هر آنچه هست گیرند
همگان فکر میکردن که من این گروهای سیاسی را تائید میکنم. در حالی که منظور من این بود که این گروهها به یک اندازه بد هستن و اینکه ما باید این گروها را بیندازیم دور و با طرد این گروهها و درس آموزی از گذشته یک طرح نویی را ارائه بدهیم.
خوب این اشتباه بزرگی بود. اینها جز لایتجزای جامعه دیکتاتور زده ماهستند. اصلا یکی از ویژگی های تاریخ دوهزار و پانصد ساله، وجود سنتها و روابط اداری از بالا به پائین هست. البته جمهوری اسلامی در راس حرم یک موجود هم نامرعی به نام خدا و امام زمان اضافه کرده که یک مقدار این نظام شاهنشاهی را پیچیده تر کرده. بی جهت نیست که خیلی‌ها میخوان برگردن به نظام قبل. البته بد ایده‌ای نیست. دیکتاتور مرعی بهتر از دیکتاتور نامرعی است و صد البته این قدمیست به جلو.
حالا من چرا صحبت از توبه کردن میکنم. علتش این هست که من با توقعات زیادی، همه دوستهای خودم را از دست دادم.
من توی این توبه نامه می‌خوام از همه کسانی که در آثار و نوشته هام اسم بردم معذرت خواهی بکنم و از یک یک آنها بخوام که من را ببخشن. باید اعتراف کنم که از همه بیشتر من باید از آقای مهاجرانی و فرخ نگهدار و رجوی معذرت خواهی بکنم. و حرف خودم را پس بگیرم.
اگر قرار باشه که همه گروهها از راست افراطی تا چپ افراطی از نظام اداری موروثی دو هزار و پانصد ساله شاهنشاهی تبعییت کنن و هر رهبری توی تشکیلاتش به یک قدرت مطلقه نوع شاهنشاهی یا ولایت فقیه تبدیل شده باشه ما چه حقی داریم که فقط به آقایان نگهدار، رجوی و مهاجرانی ایراد بگیریم.
دغدغه همه ما این هست که یک انتخاباتی بین این دیکتاتورهای موجود در گروههای سیاسی مختلف برگزاربشه. البته مشکلی را حل نمیکنه اما من حق را به جانب همه اون کسانی میدم که از زر و زر زدنهای رهبری و قیافه عنتر اون یکی حیله اگر دروغگو و شیاد به تنگ اومده باشن. ولی لطفا اگر یک دیکتاتوری را خودتان انتخاب کردید از آن دیکتاتور انتظار معجزه نداشته باشید.
خیلی‌ها ممکنه این سوال را مطرح بکنن که من بر چه اساسی رهبران گروههای مختلف سیاسی را به دیکتاتور بودن متهم میکنم. البته این سوال به جایی است. شنا ختی که من از گروهی مختلف دارم این هست که اینها اکثرا رهبران مادام العمر دارن. نمونه های آن منشعبات مختلف از گروههای مشروطه سلطنتی، ملی، ملی مذهبی، و مارکسیستی میباشند. به خاطر این که من در این توبه نامه خود بیش از این کسی را ناراحت نکنم از اسم بردن خود داری میکنم. من بسیار خوشحال میشوم که هر یک از این گروه ها عکس این حرف را را ثابت بکنن. من واقعا روی هر کسی را که عکس این حرف من را ثابت بکنه میبوسم، دستشان را میفشارم و از او عذر خواهی میکنم.
البته این دوستان باید با ارائه اسناد و مدارک ثابت کنند که به آزادی بیان و اندیشهٔ احترام قائل میشوند. به نظر اعضا اهمیت قائل میشوند، تصمیمات مرتبا از طریق رای گیری انجام می‌پذیرد. از تکنولوژی کامپیوتر و سیستم نظرخواهی در سایتهای مختلف به نحو احسن استفاده می کنند. از فیسبوک، مسنجر و اسکایپ برای ارتباط با اعضا استفاده می کنند. و به طور کلی از یک وبسایتی قوی همچون iranain.com برخوردار می باشن.
وبسایتی همچون iranian.com برای اعضا این امکان را به وجود میاورد که اعضا به طور مرتب از کم و کیف تصمیم گیریها با خبر باشند و در صورت تمایل در تصمیم دخالت داشته باشند. یک حزب سیاسی مردمی میتواند از توانأیی های وبسایت هأیی همچون iranian.com و balatarin.com، و حتی بخش نظرات شمای بخشBBC فارسی برخوردار باشه. چنین وبسایت هأیی میتواندحتی نیازمندی به وجود کمیته مرکزی، هیئت دبیران، و … زیر علامت سوال ببره و اینکه اعضا خود مستقیما در تصمیم گیریها دخالت داشته باشند و نه اینکه عده ای به اسم دیگران به طور خودسرانه عمل کنند. گروهی که واقعا میخواهد به طور دموکراتیک عمل کنند، میتوانند از توانأیی های این ظرف مجازی استفاده کنند. برای ایجاد چنین وبسیتهأی شما میتوانید ازبرنامه های Open Sourceهمچون جوملا (جومفا برای فارسی)، وردپرس، … به طور مجّانی استفاده کنید. وبسایتی که به طور دموکراتیک توسط خود اعضا کنترل شود و هیچ فرد یا گروه خاصی بر آن کنترل نداشته باشد. وبسایتی که میتواند انتخاب تمام نمایندگان و لوایح پیشنهادی را به رای اعضا بگذارد.
وجود چنین مناسباتی وعده دادن و به وعده عمل نکردن را کاملا بی معنا میکنه.
حال من از شما می‌خواهم که مرا شرمنده کنید و عملا به من ثابت کنید که حزب شما به قدرتهای اقتصادی و داخلی و خارجی متکی نیست و اتکائش به نیروی لایزال توده هاست و حزب شما از مناسبات ذکر شده برخوردار است تا من نیز با افتخار بدان بپیوندم.
دوستی که بسیار اصرار داشت جلساتش به صورت دموکراتیک اداره میشه، از من خواست که به جلسه آنها بروم. این دوست عزیز در سراسر جلسه به حضار امر و نهی میکرد, در آخر جلسه نیز خود تصمیم گرفت که سخنران و موضوع جلسه آینده کی و چی باشه و به طور کلی در هیچ یک از امور جلسه با شرکت کنندگان کوچکترین مشورتی نکرد. من به ایشان اعتراض کردم که شما در تبلیغاتتان، این جلسه را طور دیگری معرفی کردید. ایشان به من گفت، لطفا اگر به چگونگی نظم و اداره این جلسه اعتراض دارید، از اینجا خارج شوید. عنوان این جلسات “تریبون آزادی“ بود. من محترمانه از آن جلسه خارج شدم. البته نه خیلی هم محترمانه. چون من از ایشان خواستم که عنوان جلسه را از “تریبون آزادی“ به “تری به بن آزادی“ تغییر بده. ایشان فکر میکرد که استالین پدر بزرگ منه و شروع کرد به استالین فحش دادن و من رااز آنجا اخراج کرد. در یکی از برنامه های پرگار بی‌بی‌سی مشخص شد که مبتکر این برنامه متعلق به حزبیست که از قدرتهای امپریالیستی بودجه دریافت میکنه و گرفتن کمک مالی را کاملا قابل توجیه میدونه
من هر کاری میکنم جلوی خودم را بگیرم که دیگران را آزرده خاطر نکنم، نمیتونم.
بیا، من در آخرین جمله این توبه نامه هم با ذکر نام یک گروه، شخص و یا اشخاصی را از خود آزرده خاطر کردم
خداوند اموات همه را بیامرزد، از سر تقصیراتشون بگذارد واز سر تقصیرات ما نیز بگذارد.
آمین یا رب العالمین.
