در این برهه از تاریخ سرزمینمان شنیدن شعرهای وطنی آنهم همانند این شعر بسیار پسندیده و اثر گذار می‌باشد ، متأسفانه بعضی از شاعران ما که خودشان را شاعر می‌نامند سکوت کرده و سروده هایی را میسرایند که دائما تکراری و یا بارها شنیده ایم و یا اصلا ربطی به حال و هوای امروز ایران ندارد ، به نظر من یک شاعر باید از هر دری سخن گوید ویا گاهی از دردهای اجتماعی و سیاسی جسورانه و گستاخانه قلم تیزش را بکار برد و لب به سخن گشاید
