در حدود یک سال پیش بود که به کمک اینترنت و جادوی یوتیوب چند قطعه موسیقی جدید شنیدم. کارها مخلوطی بود از موسیقی کلاسیک ایرانی با کمی موسیقی جاز. از یکی از این کارها خیلی خوشم آمد. تنظیم و ورسیون جدیدی بود برشعرمشهوروقدیمی”خوابم یا بیدارم” ایرج جنتی عطایی که سالها پیش توسط گوگوش اجرا شده بود. بعدتر کارهایی بیشتری از این گروه شنیدیم. گروهی که خود را با الهام از شعری از مولانا ” دنگ شو” نامیده بودند.
بیشتر کارهای آنها بازخوانی شعرها و ترانه های قدیمی ایرانی بود که در برخی جاها با اشعار دیگری مخلوط می شدو همراهی پیانو و ساکسیفون و درام به آن عطر و طعم ملایمی ازجاز بخشیده بود.سبک همه گیر و پرطرفداری در جهان که متاسفانه در موسیقی ایران کمتر به آن پرداخته شده. در ساز بندی گروه دنگ شو به غیر ازسازتنبک، که آنهم در برخی قطعات به درام تبدیل می شد، بقیه سازها از گروه سازهای غربی بود، بویژه که ساز ساکسیفون خوش نوا طاها پارسا در این میان بار بیشتری بر عهده داشت و پیانو کلاسیک، با اشارات مختصری به سبک پیانو ایرانی و با اجرای هنرمندانه شایا شجاع نوری آنرا همراهی می کرد. امید نعمتی علاوه بر نواختن تنبک و گاهی کوزه عهده دار خوانندگی گروه را داشت. بیشتر این کارها آثار آشنایی و تکراری چه از نظر موسیقیایی و چه از نظر اشعار بودند ولی اجرای مجدد گروه دنگ شو هویت جدیدی به آنها می داد و اتفاقا این هویت جدید آنها را دلچسب تر و گوشنوازتر می کرد و این باعث همه گیر شدن و استقبال شنوندگان که اکثرا از طبقه جوان بودند از اجراهای آنان شد.
پاییز گذشته نخستین آلبوم رسمی آنها به نام ” شیراز چهل ساله ” توسط شرکت بماهنگ منتشر شد و به بازار آمد. کار ارکسترال ترشده بود و از سازهای زهی و بادی هم در این آلبوم استفاده شده بود و نامهای آشنایی مانند رویا نونهالی(بازیگر مشهور سینما) و آیدین آغداشلو(نقاش و نویسنده نام آشنا ) در دکلمه اشعار آن شرکت داشتند. آلبوم شامل ده قطعه بود که اکثر آنها به استثنا قطعه “آهسته آهسته ” لحن آرام و تا حدی غمگین داشتند و آوازهایی در دستگاه بیات اصفهان و دشتی لحن موسیقی ایرانی آنرا بیشتر کرده بود. اشعار ترانه های “چه خواهد بودن ” و” راه حل عاشقانه ” از حافظ و”دنگ شو ” از مولانا بودند ترانه ” کمی آهسته تر” از علی سامان و برخی تصنیفهای قدیمی و سه قطعه بی کلام دیگر. این آلبوم به زودی به یکی از آلبومهای پرطرفدار در بین شنوندگان موسیقی ایرانی بدل شد و مرزها را در نوردید وویدیوهای آن در فیس بوک و وبلاگها و سایر وبسایتها همبین شد. لحن دلچسب و صدای گرم خوانندگان و اجرای خوب نوازندگان آنرا بدل به کار متفاوت کرده بود. ازنکات مثبت دیگر این مجموعه سی دی آلبوم بود که به شکل صفحه گرامافون طراحی شده بود و حالت نوستالژیک آن را بیشتر می کرد و جلد و دفترچه آلبوم نیز نقاشی ها متفاوت و زیبایی داشت. البته کاستی های نیز در آن وجود داشت. توضیحات زیادی در مورد اشعار ترانه ها، شعرا و ترانه سرایان و نوازندگان وجود نداشت و از آنجا که جلد هر آلبوم معمولا به عنوان شناسنامه اثر شناخته می شود موجب ضربه خوردن به کیفیت کار می شد.
اعضای گروه دنگ شو که اخیرا برای تورکنسرت خود به آمریکا آمده اند، بعد ازاجراهای موفق درسیاتل وپورتلند و جنوب کالیفرنیا درروزسوم آوریل در سالن مشهور یوشیز سانفرانسیسکو کنسرت خواهند داشت.سالنی که به واسطه کیفیت و اجراهای موفق در آن شناخته شده است و موسیقی دوستان خاطرات خوبی از اجراهای گروه های بنام در آن دارند. به غیر اعضای که در بالا نامبرده شد، لئون درزی باشیان با درامز و کسری سبکتکین با گیتار بیس همراهی می کنند. منتظر می مانیم تا گروه دنگ شو نیز یکی دیگر به آن برنامه های بیادماندنی یوشیز اضافه کنند. موسیقی ایرانی با عطر جاز و یا اسم با مسماتری که بر روی کنسرت گذاشته اند شراب شیراز دردره ناپای کالیفرنیا.
— خرید بلیط
— صفحه دنگ شو در فیس بوک
— Dang Show photo essay by Nazy Kaviani: A mood of their own
