دیگر فراموش کن که دست کنی توی سطل آب نمک و بلال برشته برای خودت در آوری. فراموش کن که آدم را توی آب نمک بخیسانی برای روز مبادا.
شوری آب نمک که زبانم را گزید فهمیدم چه خبر است. نگاهی به دور و برم انداختم و دیدم، ای امان! این همه پری دریایی توی این حوض آب نمک چه می کنند؟ معطل نکردم و زود ممه خوشگل ها را سوا کردم و نقشه ام را باهاشان درمیان گذاشتم و جَلدی نامه نوشتم به لولو.
های لولو! مشتی ممۀ درجه یک برات دارم. دست شما را می بوسم اگر بیایی همه اشان را ببری اقیانوس آرم.
حالا اینجا شوری نمک اقیانوس به پوستم سازگار است. اینجا که هستم هیچ منتظر روز مبادای شما نیستم. اینجا صیادان شریف ماهی می گیرند و تا تهش را می خورند و می گویند به به. و هیچ کس حوض آب نمک ندارد. اینجا موهای من باز است توی آب و آفتاب. و دست لولو هم بر ممه های نازنین من سزاوارتر از دست های بی خاصیت شماست.
