پنجر ه های دل ‬‬‬‬

‫ ‫ ‫ ‫چه گاه
‫به دست مهر ‫

می گشا یی به قدر
پنجر ه ای روزن ‫

و چه گاه خواهد بود
آنگاه ‫

که ما با خود سلام گو ییم
و با یکدیگر آشتی کنیم ‫ ‫

با ز کن پنجره ها ی دل خود را بر من ‫تا فرو ریزد ‫

آوار شب و تنها یی