من هر بار به ایران می روم، انگار که از یک اسطوره قدیمی ناگهان به زمان حاضر قدم گذاشته ام. نه به خاطر این که خیلی باشکوه به نظر می آیم بلکه به نظر می رسد که چند هزار سال خواب بوده ام و هیچ خبری از مد و زیبایی و خلاصه هیچ چیز جدیدی نداشته ام.
دو سال پیش که به ایران رفته بودم، راننده یکی از تورهای مسافرتی به من گفت:”خوب خانم اون طرف ها چه خبر؟” من که هیچ گونه اشاره و نشانه ای از این که ساکن ایران نیستم نداده بودم (به نظر خودم)، پرسیدم: “چرا فکر می کنید که من در خارج زندگی می کنم؟” پاسخ او این بود که “دیگر هیچ کس در این جا این طوری لباس نمی پوشد.”
من خیلی متعجب شدم و شروع به دقت در لباس دور و بری هام کردم و متوجه شدم که مانتو من حداقل 20 سانت از همه بلند تر است و آستین هایش حداقل 10 سانت و تقریبا دو سایز هم بزرگتر از سایز خودم است و …
ولی از سر و لباس من که بگذریم (که البته دوست و آشنا و خانواده در طی 20 و چند سال اخیر نگذشته اند و به اشکال گوناگون آه، بالا بردن ابروها، یا تذکر صریح به این که لباس پوشیدن من باعث آبروریزی است اشاره کرده اند) برای من خیلی جالب است که مد و زیبایی چه قدر در ایران تغییر می کند و در عین حال خط کاملا مستقل و مشخصی از جاهای دیگر دارد.
مثلا این بار که به ایران رفتم، چند ماه پیش، مدل موی خاصی مد بود که من در هیچ مجله یا گزارش مد در این جا ندیدم. مدل خاصی که شباهتی به مدل های پوش داده (ولی با ارتفاع بسیار بالا) سال های 1960 داشت اما کاملا آن نبود. یا دو سال قبل بیشتر عروس ها آرایش خاصی داشتند که به “آرایش عربی” مشهور بود که باز ترکیبی از ابروی شمشیری و چشم گربه ای و …. بود با اکلیل و سایه فراوان. راستش من فیاقه های ساده عروس ها را بعد از مراسم بیشتر دوست داشتم، منتهی جرات نکردم چیزی بگویم.
دیگر این که رنگ موی بلوند بسیار روشن خیلی مد بود وتعداد خانم های با موی قهوه ای و سیاه انگشت شمار بود. مدل مانتو هم مرتبا تغییر می کند و همه می دانند ولی من هیچ وقت نفهمیدم که این مدها چه گونه می آیند و می روند. این جا خوب مشخص است، چند تا مجله خانم ها یا مجله مد را که ورق بزنیم می فهمیم چه مد است و کسانی هم که مد سال را تعیین می کنند مشخصند. ولی نمی دانم که در ایران سیستم چه گونه است و چه گونه مد تعیین می شود و چه گونه در بین مردم پخش می شود. شما چیزی می دانید؟
