با بالا گرفتن منازعات سیاسی- مذهبی میان احزاب و جناح های فعال در جمهوری اسلامی و نزاع بر سر آمدن یا نیامدن امام زمان و کم و کیف آن توسط امثال آقایان احمدی نژاد و مشائی و آنان که مخالف ایشان اند، بعضی نیز در این میان برای تخطئۀ طرف مقابل، گریزی به ادیان بابی و بهائی می زنند و با شبیه سازی های غلط، جریاناتی سیاسی- مذهبی را به ادیان بابی و بهائی تشبیه می کنند.(۱)
صرف نظر از این منازعات و رقابت های سیاسی که بهائیان را در آن دخالتی نیست، طرفین منازعه، که همه دارای سوابق بهائی ستیزی¬اند، هنوز اسیر این گمان و توهّم¬¬ نادرست¬اند که ادیان بابی و بهائی باطل و ضد اسلام و دشمن ایران¬اند و با این شبیه سازی ها می توان مانند دوران قاجاریه و پهلوی و اوایل انقلاب براحتی افکار عمومی را فریب داد و با یک تیر دو نشان زد: یکی این که حقایق ادیان بابی و بهائی را کماکان پشت پردۀ دروغ و تعصّب پنهان داشت؛ دیگر- که از نشان اوّل هم برایشان مهم¬تر است- آ… >>>