تاریخ شکل گیری مبارزات خستگی ناپذیر نیروی پیشمرگ کومه له، تاریخ مبارزه و مقاومت، تاریخ جنبش انقلابی مردم کردستان است. 32 سال پیش، سنگ بنای نیروی پیشمرگ کومه له در شرایطی نهاده شد که جامعه ایران در آستانه یک نقطه عطف و یک تحول تاریخی قرار گرفته بود. از سویی مردم بپاخاسته در یک اتقلاب توده ای، از سلطه دیکتاتوری پادشاهی رهایی یافته و فرصتی بدست آورده بودند تا نفسی به آزادی بکشند و از سوی دیگر، کابوس استیلای یک رژیم به غایت ارتجاعی و دشمن آزادی که خود را برای بدست گرفتن قدرت آماده می کرد جامعه ایران را فراگرفته بود.
جریان اسلامی وظیفه خفه کردن صدای انقلاب ایران را به عهده گرفته بود و در گوشه و کنار ایران کار سرکوب مبارزات آزادیخوهانه و رهایی بخش مردم را پیش می برد. اما در کردستان وضع به گونه ای دیگر بود. ضعف جریان اسلامی، نفوذ خط مشی و اندیشه چپ، رادیکال و غیرمذهبی در میان مردم و وجود احزاب سیاسی، همه اینها توازن قوای متفاوتی را به وجود آورده بود. کارگران استثمار شده خواهان زندگی بهتری بودند. زحمتکشان روستا که از قید بقایای فرتوت نظام ارباب و رعیتی رهایی یافته بودند، زنان تشنه حقوق برابر، توده های مردمی که نمی خواستند بیش از این ستم ملی بر دوش شان سنگینی کند، همه این خواست ها و آرزوها در یک جنبش مقاومت توده ای تجلی یافته بود، جنبشی که خود را برای مقابله با رژیم تازه به قدرت رسیده ای که دستاوردهای انقلاب مردم را تهدید می کرد، آماده می ساخت.
در ابتدا، مرتجعین محلی و بقایای نظام پوسیده ارباب و رعیتی تلاش کردند تا با اتکا به دولت مرکزی موقعیت از دست رفته خود را باز یابند. به همین منظور دار و دسته های مسلح راه انداخته بودند و زحمتکشان روستاها را مورد تهدید قرار می دادند. برای خنثی کردن این حرکت، کومه له، زحمتکشان کردستان را فراخواند تا در اتحادیه های دهقانان، دور هم جمع شوند و متشکل و مسلح از حقوق خود دفاع کنند. همزمان با نزدیک شدن زمان حمله قریب الوقوع رژیم به کردستان، مراکز آموزش نظامی کومه له در شمال و جنوب کردستان برای آماده کردن کادر جهت نیروی پیشمرگ کومه له ایجاد گردید. ستون فقرات نیروی پیشمرگ کومه له را مبارزینی تشکیل دادند که در این مراکز آموزش دیده بودند. نیروی اتحادیه های دهقانان تحت هدایت رهبری کومه له، در مریوان، دیواندره، کامیاران، سردشت، بوکان و مهاباد، وظیفه خود را با موفقیت به انجام رساندند. زمین ها بین دهقانان فقیر تقسیم گردید و دار و دسته های مسلح اربابان، از هم پاشیدند.
شور و شوق زحمتکشانی که با دستان خود پیروزی را بدست آورده بودند و به آینده روشن امید بسته بودند و فضای سیاسی دمکراتیکی که کل جامعه کردستان را فرا گرفته بود، این منطقه را به سنگر محکمی برای ادامه انقلاب ایران تیدیل نمود. گسترش نفوذ سیاسی و اجنماعی کومه له و رشد توانایی های آن در بسیج و سازماندهی توده ها که در چندین رویداد تاریخی نظیر کوچ مردم مریوان، اعتصاب عمومی یک ماهه مردم سنندج برای اخراج سپاه پاسداران از این شهر، راهپیمایی های وسیع به سوی شهر مریوان به منظور پشتیبانی از مردم این شهر، خلع سلاح نیروی مرتجع موسوم به “سپاه رزگاری” که به وسیله شیوخ منطقه راه اندازی شده بود، خود را نشان داد.
همه اینها که افق دیگری را برای آینده انقلاب ایران پیش رو داشتند، برای رژیم به قدرت رسیده اسلامی قابل تحمل نبودند. به همین دلیل پس از مدتی فریبکاری و این دست و آن دست کردن، همه درهای گفتگو و مذاکره را بست و بعد از به وجود آوردن چندین فاجعه نظیر کشتارهای “قارنا و قلاتان” و جاهای دیگر، به فرمان خمینی در تاریخ 28 مرداد سال 1358 تهاجم گسترده و وحشیانه به کردستان آغاز شد. کومه له مردم کردستان را به مقاومت در برابر این تهاجم در همه عرصه ها فراخواند. مردم کردستان از این فراخوان استقبال کردند و تاریخ پر فراز و نشیب و پر از درس و تجربه سی و دو سال گذشته را ساختند.
از آن هنگام تاکنون، نیروی پیشمرگ کومه له، مشوق مبارزه و مقاومت مردم بوده و خود در پیشاپیش این مقاومت، فداکاری و جانبازی نموده است. نیروی پیشمرگ کومه له در طول بیش از سه دهه حضور خود در میدان مبارزه سیاسی و مسلحانه علیه ستم و سرکوب دولت مرکزی و در دفاع از حقوق اولیه مردم زحمتکش در خود جامعه کردستان، فراز و نشیب های فراوانی را پیموده و سنت های ارزنده ای را در این جامعه تثبیت کرده است.
پیشمرگ کومه له نه فقط مبارزی جسور و فداکار در میدان نبرد، بلکه در همان حال، سازمانده و پشتیبان مبارزات مردم زحمتکش برای زندگی بهتر بوده و هست. بدون تزلزل در برابر سنت ها و فرهنگ عقب مانده، ایستاده است و مروج فرهنگ متعالی، پیشرو و انسانی بوده است. نیروی پیشمرگ کومه له نه فقط حماسه آفرین میدان نبرد، بلکه در همان حال پرچمدار برابری زن و مرد بوده است. نیروی پیشمرگ کومه له، هر جا که حضور داشته است از خود یادگارهای ارزشمندی در زمینه های اجتماعی برای بهتر کردن شرایط زندگی مردم، به جا گذاشته است. نیروی پیشمرگ کومه له هر جا که حضور داشته است، بذر آگاهی کاشته است و افق سوسیالیسم را به روی مردم ستمدیده و زحمتکش و استثمار شده گشوده است.
بدینسان بود که نیروی پیشمرگ کومه له به یکی از ستون های نیرومند یک مقاومت گسترده اجتماعی تبدیل شد. مقاومتی که در نتیجه آن مردم کردستان در برابر رژیم جمهوری اسلامی سر فرود نیاوردند و پیشمرگ کومه له از جمله به خاطر پایداری در سنگر همین مقاومت بود که در دل مردم کردستان جای گرفت.
هر چه زمان می گذرد، جایگاه نیروی پیشمرگ کومه له در استراتژی کومه له برای پیروزی، شفاف تر می شود. در راستای این استراتژی، نیروی پیشمرگ کومه له، مردم کارگر و زحمتکش را بی وظیفه نمی کند و در انتظار پیروزی نظامی خود، نگه نمی دارد، بلکه اعتماد به نفس و اتکا به نیروی خود را در آنان تقویت می سازد و تاکتیک های نظامی این نیرو با ارزیابی مشخص از شرایط مبارزه و نیازهای اساسی آن اتخاذ می شود.
چشم انداز نیروی پیشمرگ کومه له برای رهایی مردم کارگر و زحمتکش, انقلاب است. انقلابی که نیروی محرکه آن را کارگران و زحمتکشان تشکیل می دهند. چنین انقلابی نه ناشی از اراده ما بلکه مبتنی بر واقعیات بنیادین اقتصادی و اجتماعی است. تضادهای طبقاتی، نابرابری ها و تبعیض ها و محرومیت های اجتماعی، فقدان آزادی های فردی و سیاسی، ممانعت از آزاد اندیشی و آزاد زیستن و غیره است که یک جامعه را بسوی انقلاب سوق می دهد، انقلاب به معنی جابجایی قدرت سیاسی از اقلیتی کوچک به اکثریت تولیدکنندگان ثروت و نعمت جامعه، یعنی ایجاد تحولات بنیادی اقتصادی و اجتماعی در زندگی مردم.
نیروی پیشمرگ کومه له تلاش می کند تا به سهم خود توازن قوا را به نفع جبهه مردم کارگر و زحمتکش عوض کند و شرایط انقلاب و قیام توده ای را نزدیکتر سازد. در نتیجه فعالیت این نیرو، پیروزی نهایی در مبارزه برای تحقق اهداف مردم کردستان و تامین آزادی و حق تعیین سرنوشت، از راههایی سهل تر و کم تلفات تری میسر خواهد شد. مردم کردستان با پشتیبانی خود از این نیرو، با مشارکت در فعالیت های آن، در واقع از حرمت انسانی خود دفاع کرده اند. هزاران انسان بخشی از بهترین سال های عمر خود را در صفوف این نیرو سپری کردند و به حق به گذشته خود افتخار می کنند. شمار زیادی انسانهای کمونیست و چهره های شناخته شده و محبوب مردم کردستان که آرزوی رهایی انسان از استثمار و از کارمزدی در دل داشتند، در صفوف این نیرو جان باختند.
اگرچه چندین سال است که به دلیل شرایط ویژه سیاسی در ایران و کردستان عراق، این نیرو در پیروی از یک سیاست اعلام شده معین، فعالیت های مستقیم نظامی علیه نیروهای جمهوری اسلامی انجام نداده، اما همواره خود را با این رژیم در حال جنگ دیده است و هرگز به دلیل این شرایط خاص، جایگاه مبارزه و مقاومت مسلحانه و حقانیت آن در استراتژی ما زیر سوال نرفته است.
امروز بخش هایی از ناسیونالیسم کرد همراه با دستگاه های تبلیغاتی بورژوازی که عمدتا خود را در جبهه اصلاح طلبان حکومتی می بینند در بی ثمر بودن مبارزه مسلحانه داد سخن می دهند و مردم کردستان و سازمان های سیاسی اش را به خاطر در پیش گرفتن این سیاست در گذشته سرزنش می کنند و لیبرال مابانه در نفی خشونت و راههای خشونت بار و در مطلوبیت روش های مسالمت جویانه قلم فرسایی می کنند. به زعم آنها گویا عصر ما “عصر دیالوگ و گفتگو” است و مبارزه مسلحانه مانع پیشرفت شیوه های مدنی مبارزه سیاسی است. گویا مردم کردستان از ناحیه دست بردن به اسلحه زیان دیده اند و غیره و غیره.
آنها که مبارزه مسلحانه نیروی پیشمرگ را مورد انتقاد قرار می دهند، وانمود می کنند که گویا روش مسالمت آمیز و دیالوگ برای کسب خواست های مردم ستمدیده و کارگران و زحمتکشان وجود دارد و مبارزه مسلحانه امکان بهره برداری از آن را از بین می برد.
اما این واقعیت تاریخی انکارناپذیر است که مبارزه مسلحانه با هجوم نیروهای رژیم اسلامی به مردم کردستان تحمیل شد. مردم کردستان آزادی می خواستند و چون مصمم بودند که از دستاوردهای دمکراتیکی که در جریان سرنگونی رژیم شاه به دست آورده بودند، دفاع کنند، ناگزیر شدند که دست به اسلحه ببرند. دفاع از این آزادی بدون جانفشانی میسر نبود. آنها به خشونت متوسل نشدند، بلکه در برابر خشونت ایستادگی کردند و از حرمت انسانی خود دفاع نمودند. وقتی نیروهای رژیم را عقب راندند و کردستان را یکبار دیگر از زیر سلطه رژیم سرکوبگر خارج کردند، در بسیاری از نقاط کردستان نمونه های ارزشمندی هم از زندگی مدنی و دمکراتیک را تجربه نمودند.
این ماهیت سرکوبگرانه رژیم مذهبی حاکم است که انقلاب را در ایران به سوی اشکال قهرآمیز سوق می دهد. با چنین چشم اندازی و در متن یک اتقلاب توده ای است که مبارزه مسلحانه نیروی پیشمرگ نیز جایگاه خود را پیدا می کند. با چنین چشم اندازی است که ما بر ضرورت ادامه کاری و آمادگی نیروی پیشمرگ پای می فشاریم.
گفتار روز تلويزيون كومه له
31 خرداد 1390
21 ژوئن 2011
سايت حزب کمونیست ایران http://www.cpiran.org
سايت کومه له http://komalah.org/farsi
سایت جدید پیام http://www.payam.se
سايت پيام http://www.payam.nu
