ذوالنور یکی از کاندیدا های به اصطلاح مجلس در مصاحبه ای با خبر آنلین به این سوال که “اخیرا بعد از گفت و گویی که سردار جعفری فرمانده سپاه پاسداران با یکی از خبرگزاریها داشت و شرایطی که برای ورود یکی از چهرههای اصلاحطلب (خاتمی) به سیاست بیان کرد موجی به پا شد. از نظر شما این اظهارات و اینکه یک فرمانده نظامی بخواهد برای سیاسیون شرایط تعیین کند از چه جایگاهی در قانون برخوردار است و چه نسبتی با توصیههای امام(ره) و مقام معظم رهبری دارد؟” اینگونه پاسخ داد:
ذوالنور: “در حد بنده نیست که راجع به اظهارات ایشان سخنی بگویم. ایشان فرمانده کل سپاه پاسداران هستند. اهل تشخیصاند. میدانند چه چیزی را بفرمایند و چه چیزی را نفرمایند.”
البته مدت هاست که از این “مجلس” بخاری بر نخاسته و اصلا شرط اصلی عبور از غربال شورای نگهبان، همان مجیز گویی وابراز نوکری ولی سفیه و چشم بستن بروی دزدی و غارت ثروت ملی است، ولی این که یک کاندیدا، که لااقل قبل از انتصاب باید خود را غیر وابسته و آماده پیگیری مشکلات مردم و قوی نشان دهد، اینقدر عاجزانه به ناتوانی خود اعتراف می نماید. و اما تناقض گفتاری جناب ذوالنور در پاسخ به پرسش بعدی آشکار میشود:
برخی شخصیتها با اظهارات سردار جعفری مخالفت کرده و آن را نشانه روشن دخالت نظامیان به سیاست تفسیر کردند. به عقیده شما چقدر ضرورت دارد نظامیان به این نحو به مسایل سیاسی ورود پیدا کنند؟
ذوالنور:”سردار جعفری فرمانده کل سپاه است و ماموریت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی هم حفظ انقلاب و دستاوردهای انقلاب است. اگر در این حد هم برای وی جایگاه نبینیم، حداقل برای وی جایگاه شهروندی که قائل هستیم. ایشان میتواند راجع به «کلیات» مسایل سیاسی کشور اظهارنظر کند. مانند بسیاری از دیگر افراد.”
ای بابا جناب ذوالنور ، شما که برای جعفری (فرمانده سپاه پاسداران که طبق عرف جهانی، نباید در مورد مسائل سیاسی صحبتی کند) به عنوان “حداقل شهروند” حق اظهار نظر قائل هستید، چگونه است که برای خود، به عنوان یک کاندیدای نمایندگی مردم، چنین حقی را قائل نیستید؟ و حتی خود را در حد سخن گفتن هم نمی بینید؟
به نظر میرسد که شورای نگهبان با انتصاب شما هیچ مشکلی نخواهد داشت.
