اول این بخش از حرفهای اخیر بابک داد در صدای آمریکا را مرور فرمایید:
“به نظر من اصلاحات سال ٨١، ٨٢ عملا تمام شد، اساسا اصلاح طلبی حرف بیهوده ای بود. با اینکه اميد عده ای بود اما امید واهی ای بود؛ به خاطر اینکه اصلاحات تا مرزی که می توانست و باید جلو نرفت.”
کارنامۀ بابک داد نشانگر آن است که از هیچ کوششی برای پیشبرد “اصلاح طلبی ” هم در مقام “روزنامه نگار ” و هم نویسنده دریغ نکرده و در سفر و حضر، یار و یاور نماد “اصلاح طلبی حکومتی ” یعنی شخص محمد خاتمی بوده.
به عبارت دیگر؛ بابک داد یکی از خودی تر های آنها بوده، حالا به اینجا رسیده که: “اصلاح طلبی حرف بیهوده ای بود.”
سئوال:
آیا پیش از آنکه این بختک اسلامیست جنگ دیگری بر ایران تحمیل کند؛ زمان آن نرسیده که همۀ تلاشها را معطوف سرنگونی این هیولای اصلاح ناپذیر ایرانی کُش کرد؟
آیا آن بختک خواهان ایرانی؛ خصوصاً در کشورهای آزاد، که با نادیده گرفتن اینهمه پیکر های پاک ایرانیان مثله و کهریزکی شده هنوز اصرار بر “اصلاح پذیری ” بختک دارند؛ نخاله و ریگی در کفش ندارند؟
آیا در راستۀ سرنگونی فرمانروایی هیولا که شامل عضو “اصلاح طلب ” هم میشود، تحریم کامل، خصوصاً نفت و گاز، نباید خواستۀ آزادیخواهان باشد؟
تبریک
