در پاسخ به آنان که می‌پرسند چرا اینروزها ایرانیان مثل سایر کشورهای خا ور میانه شورش و اعتراض نمیکنند، فکر می‌کنم این دلیل آگاهی و هشیاری بیشتر آنان است به مصداق
( Been there, Done that )
ایرانیها اولین ملتی بودند در خاور میانه که علیرغم امکانات زیاد آموزشی و اقتصادی که در اختیار داشتند فقط برای آزادی و عدالت بیشتر، به خیابانها رفتند و راهپیمایی کردند، ولی با تعویض رژیم، آنچه را هم که از آزادی، امنیت، و امکانات اقتصادی در اختیار داشتند از دست دادند. اخیرا در تونس خودسوزی یکی از مخالفان باعث شروع تظاهرات مردمی شد. در ایران کمی پس از بوجود آمدن رژیم اسلامی، خانمی بنام دارابی به عنوان اعتراض به قوانین جدید اسلامی، و خشونت نسبت به بانوان، با ریختن بنزین بروی خود در سر ٔپل تجریش، خود را به آتش کشید و کشته شد ولی این خود کشی و اعتراضات بعدی توسط دانشجویان، بانوان، و نویسندگان با سرکوبی شدید رژیم روبرو و منجر به زندانی شدن، کشته شدن، و یا تبعید و آوارگی آنها گردید. پس از آن مردم با اتحاد وشرکت در انتخابات سعی کردند بتدریج خواسته‌های خود را بدست بیاورند، ولی سیاست مداران دورو و فرصت طلب و تقلب در انتخابات آنها را ناامید کرد. اینک پس از سی سال تجربه، اکثر مردم آنقدر هوشیار و آگاه شده اند که عاقلانه تر عمل میکنند و حاضر نیستند بخاطر کسانی که سی سال با رژیم همکاری کرده و بعضی از آنها هشت سال در راس قدرت اجرایی بوده اند، جان خود را بخطر اندازند. آنها با عدم همکاری با رژیم، عدم شرکت در انتخابات نمایشی و با آگاهی و اتحاد منتظر فرصت بهتری هستند
