یکی از درنده خو ترین وحوش اسلامیست گفته:
“گاهی قصاص بهتر از بخشش است و برخی مواقع عفو و گذشت بهترین کار است.”
اینکه در عصر تجدد و مدرنیته؛ در دورانی که رعایت حقوق حیوانات، چه رسد به بشر، مد نظر است، اِعمال توحش قصاص آنهم از نوع دلبخواهی و اینجا مباح و دگر جا، مکروه و در همه حال قابل خرید، نوبر است.
این لکۀ ننگی که نظام پربرکت بر ایران و ایرانی تحمیل کرده؛ نه تنها عدالت نیست، بل، انجام توحش دوران بربریت و صحرا نشینی در قالب احکامی است که جایی در زندگی شهرنشینی و قانونمند ندارند.
تجربۀ سی و سه سالۀ نظام پربرکت نشان داده که توحش اسلامیست های حاکم، جز سرایت توحش به بطن جامعه چیزی در بر نداشته است.
آیا تلاش برای سرنگونی وحوش اسلامیست؛ “اصلاح طلب” نوچۀ شارلاتان علی شریعتی و غیره، تنها راه باقیمانده برای رهایی از چنگال بربریت سامان داده شده نمیباشد؟
تبریک
