تسلیم

زانو زدم

در پیش پایش

　　　　 خسته

بی‌آنکه تا راهی‌دور رفته باشم .

و آوایی

پاکباخته

آرزوهای خفته را

درویش وار

به رقص در انداخته باشد .

بی‌آنکه تا رویای دور سفر‌های ناشناخته

حظ مشامم

بر بوستان افسانه‌ای آغوش رفته باشد .

زانو زدم

در پیش پای غول سر نوشت

زانو زدم