دیگر بس است عدل پس از این ستم کنید
لطفی کنید و از سر ما سایه کم کنید
هرچند پیش از این به شمایان نداشتیم
چشمی که بعدها به ضعیفان کَرَم کنید
آن قامتی که سرو سهی داشت پیش از این
آن قدر راست نیست بخواهید خم کنید
ما را دو متر خانه از این شهر شد نصیب
باور نمی‌کنید اگر هم قدم کنید!
ماند اختلاف‌مان به قیامت که با شما
یک مرد هم نمانده که او را حَکَم کنید
هرگز قلم به مدح شمایان نمی‌زنم
حتی اگر دو دست مرا هم قلم کنید
ما را به حال خود بگذارید و بگذرید
یعنی حریم شعر مرا محترم کنید
مردیم در زیادی عدل و وفور داد
دیگر بس است عدل، کمی هم ستم کنید!
برگرفته از کتاب «اُملت دسته‌دار»/مجموعه شعر طنز ناصر فیض/انتشارات سوره مهر
