معموملاً یا اکثراً من مقاله هام رو به انگلیسی مینویسم. علتش این نیست که نمیتونم فارسی بنویسم یا بخونم. علتش اینه که متاسفانه فارسی زیر بار عقاید قدیمی و یا قوانین سنتی بدون دلیل و بی استفاده گیر کرده وحرف آزاد و عامی رو خفه کرده.
ایم رسم بی خود باعث شده که حرف عامی قطع بشه، و صحبت سریع راجع به مساعل مهم روز دیرتر بیان بشه، چون رسم و قوانین دیکته جلو بیان فوری رو داعم می گیره.
در ذمن، چون که فانت فارسی موفقی هم برای استفاده در تارنما و اینترنت به اون صورت وجود نداره، فارسی به طور معمول تغریباً امکان پذیر نیست.
حیف که سنتمون و گشادی در طراحی فانت خوندنیتر،در واقع یلوی حرفمون رو گرفته!
امیدوارم که روزی زود بتوانیم این سد بیانی رو از جلومون به کنار بزاریم، و مثل بقیه دنیا بتونیم بیان سریعتری رو بوجود بیاریم. چون بعضی سنتها متاًسفانه موندنی نیستند و برای پیشرفت یک جامع بهتره که بره.
البته اگر حال داریم آرزو می کنیم، خیلی چیزهای مهمتری رو هم می تونیم آرزو بکنیم!
