فحاشی و دیگر آداب لمپن پسند را “امام راحل ” وارد کردار و گفتار سیاسی و دیپلماسی عمومی نظام پربرکت کرد و دیگر بزرگ و کوچک این قوم منجمله سردار چاپندگی و سوگلی از چشم افتاده در مقام “رئیس جمهور” هرچه بی پرواتر این خصلت را به نمایش گذاشتند.
ولیکن این وسط حق خدایگان امام معصوم علی آقا رهبر؛ که به قول سایت رسمی خودشان ماشاءالله “ولی امر مسلمین جهان” هم تشریف دارند، چنان که باید و شاید ادا نشده. دو نمونه:
” كسانی كه دم از مذاكره با امريكا مي زنند، يا از الفبای سياست چيزی نمی دانند، يا الفبای غيرت را بلد نيستند؛ يكی از اين دو تاست.”*
این یکی را هم همین چند روز پیش صادر فرمودند:
” هم آمريكا، هم دست نشاندگانش بدانند، هم سگ نگهبانش رژيم صهيونيسی در اين منطقه بداند …”
گرچه اسلامیستها مدعی پیروی از آرمان والای گفتار و کردار و پندار نیک ایرانیان هستند؛ به تجربه ثابت کرده که از این خصایص مبری میباشند.
تبریک
* در پی اعتراض به این حرف در نامهای سرگشاده؛ قاسم شعله سعدی گرفتار شد و اکنون دارد از مزایای سویتهای اوین لذت میبرد.
