خریدار

آن که شد طالب دلدار دل افگار بماند

در شکنج سر گیسوش گرفتار بماند

ما که در وادی بی سوی گمان وا ماندیم

ای خنک آن که درین جهد سبکبار بماند

ره افسانه زد آنکو که جز از خویش ندید

تا که بنهفت رخ هور ستمکار بماند

عافیت جوی جهان مایه گرفت و خسبید

تا سحر دیدۀ ما بود که بیدار بماند

حلقۀ گوشه نشینان چو ز کانون بگریخت

دلبر ماست که چون نقطۀ پرگار بماند

گوی صد مغلطه می رفت به چوگان عدو

صورت مسئله در پردۀ اسرار بماند

عالِم عالَم سفلی که تحسیب نمودی افلاک

غافل از معجزت حکمت دادار بماند 

گفتم این رنج مگر رونقم آرد به سرای

رونق کار شد و درد جگرخوار بماند

قلب ما را نه خریدار بُدی در همه سوق

بجز آن یار قریبی که خریدار بماند

چهریا فن چکامه نه به هر کس دادند

خاصه چون تو که درین عشق گنهکار بماند

نخستین روز آذر 1390

اتاوا