چند شب پیش در سرمای حدود صفر خوابی دیدم: کاسه داغ اش و نان سنگک کنارش که مادر دوستم با اشتها صرف میکرد. بدون هیچ توجهی به هیاهوی جنبی تو ی بازارچه. استکان داغ چاییم یا روی لبام بود یا روی شقیقم. سیخ نبات زعفرانی منو یاد اون خانمه انداخت که وسط مغازه ایرانی وست وود زد تو سر پسر بچه ناز و شیطونش. صحنه های جورواجور از سفر اخیرم بدون توجیه مثل یک اسلاید میومدن… وسط خواب حس تشنگی هم بهم دست داد. اون استکان چای کافی نبود. میدونم دیدن در و راه پله و خوراکی در خواب تعبیر خوش و مثبت دارند. در حقیقت در فرهنگ ایرانی. یعنی کاری به دکتر فروید نداریم. اگر در خوانندگان کسی علاقمند تعبیر این صحنه ها پیدا میشه لطفا کامنت بنویسید.
