رئیس جامعه وعاظ تهران، حاج آقا حجت الاسلام جعفر شجونی گفته:
“امروز در کوچه و خیابان مدام به روحانیت فحش و ناسزا می دهند …. عامه مردم فکر می کنند اختیار کشور در دست روحانیون است و مدام از ما مطالباتی دارند که هیچ کدام در حوزه اختیارات ما نیست.”
به عبارت دیگر؛ این حضرات عمامه پیچ شده که سی و سه ساله سر کارند؛ “روحانی” نیستند و فحش و ناسزای مدام مردم به اینها نابجاست.
بدلایل عینی؛ دارا بودن مسئولیتهای خرد و کلان اجرایی در همه سطوح کشور توسط خیل عمامه پیچ شده ها غیر قابل انکار است.
سئوال:
آیا به واژگان خود اینها، این حرف رئیس جامعه وعاظ تهران معنی بجز منافق بودن “روحانیون” مخصوصاً “امام راحل” خمینی و خدایگان علی آقا رهبر ندارد؟
آیا فحاشی مدام مردم کوچه و خیابان به روحانیون، برخاسته از آگاهی دقیق آنان از سرچشمۀ فاجعه و اینکه “اختیار کشور در دست روحانیون است ” نمیباشد؟
تنها و تنها چاره؛ تلاش بی امان برای سرنگونی نظام مسلمین، “اصلاح طلب” و غیره است و لاغیر.
تبریک
