نَبَرد اردیبهشت

به یک سمت اهریمنان  ایستاده اند
کوچک و بزرگ
رویاروی آنان ,
 سپاه غیوران نیز صف کشیده اند
یکی دسته دارد پیام
ز آنان که صدها سال است رفته اند
دگر دسته پیامش میان دفترست
و یا پیغامیست فقط از چند رشته مو
خاک خورده ای در جعبه ای به این سالِ سی

به رزمندگان , مادران گفته اند
که دشمن در قدیم جیپ داشت ,
 اِس یو ویِ جدید
اکنون ماشینِ دشمن تانک شده
ارسالیِ روسیه , یا که از آن چینِ «کبیر»
گوسفند بیچاره را گو که در جمهوری مستبد
 او نیز مهمانی جشن و قربانی شده
مبارز اما ندارد توپ و تانک
پس از یک گام و دو گامش
گاه اندکی عقب هم می رود
لیک خوشا این دلیران زن
و مردانِ شجاع
 که از گیسوی یک بانو , ندارند هراس
 و یک گونه سرخ ,
 فقط لاله ای در یادشان می آورد
جوانانِ ما در اندیشه دانشند
چه حق جویند , بهاره اند , ستوده اند
تو ای نادانِ دشمن پرست
اگر هنوز داری تردید و شک
سرانجام در نبرد پاک و پلید
کدامین پیروز شود ,
کدامین گردد اسیر
دهد حجت به تو تاریخ و جغرافی ات
از علوم ِ دیگر هم که دیگر نگو
همه ضد ریشهُ اندیشهُ اهریمنند

و اینک به یاد آور دلیرانِ رفته را
نظر کن به آجر , به داس
 به چکش , به پارچه , به فرش
به هر کامپیوتر و کتاب
 که در دستِ یک زحمتکش است
همه در احترامِ مبارز
گویی تمامی به صف ایستاده اند .

آناهید حجتی

Note: This is a picture of Saeed Jalalifar. A reporter on child labor and political prisoner issues. Iranian.com covered him as

Prisoner of the Day – Iranian of the Day few months ago. Here is a link to that blog regarding Saeed Jalalifar:

http://iranian.com/main/2011/dec/saeed-jalalifar-prisoner-day