امروز ۲ خرداد، سالروز ” هفتمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ” در نظام پربرکت مسلمین “اصلاح طلب” و غیره میباشد ک در سال ١٣۷۶ انجام شد.
در چنین روزهایی در آن سال؛ بدلایل گوناگون منجمله برملا شدن اقدامات تروریستی بین المللی و ترور مخالفین توسط مسلمین حاکم، اوضاع رژیم حسابی خیط شده بود.
در آن ایام کم نبودند آنانی که به موفقیت “رئیس جمهور اصلاح طلب” دخیل بسته بودند.
و البته بودند آنانی هم که با یاد آوری غیر ممکن بودن اصلاحات در قاموس دین حاکم؛ آب سرد حقیقت بر لذت رویای دخیل بستگان میپاشیدند که البته مورد عنایت هم قرار میگرفتند.
گذشت و گذشت؛ حاج آقا حجت الاسلام والمسلمین سید محمد خان خاتمی طوری مکرراً تو زردی خودش را ثابت کرد که هنوز که هنوز است دهان خیلی از دخیل بستگان باز مانده و هاج و واج که این چه بوالعجی است.
گذشت و گذشت؛ پس از خیزش مسالمت آمیز مردم در پی “انتخابات سال ١٣٨٨” و سرقت آن توسط همان جناح “اصلاح طلب” رژیم، هنوز که هنوز است بسیاری انگشت حیرت به دهان مانده که این دیگه چه جور حاکمیتی است.
سئوال:
آیا پس از دو فاجعه دوم خرداد ١٣۷۶ و سرقت خیزش مردم در ١٣٨٨؛ آبرویی برای “اصلاح طلبان” مانده؟
آیا زمان آن نرسیده که همۀ هم و غم در پی سرنگونی حاکمیت مسلمین جنگ طلبِ ایرانی کُش و ایران ویران کُن باشد؟
تبریک
