۱- من امشب قایقم در کام گرداب
سرشک حسرتم بر چشم مهتاب
غریق الکنم، کابوس کورم
سکوت شیونم در شا م مرداب.
***
۲- من اینک غنچه‌ی خشک بهارم
نوید مرده‌ای بر شاخسارم
جنون احتضارم در شب مرگ
جنین سقط ما‌م روزگارم.
***
۳- من اما: آزمون طاقت درد
تحملگاه ضرب تیغ نامرد
من آن تک دانه در خاکی سترون
که ابرم مژده‌ی باران نیاورد.
***
۴- من امشب شیونم تا عرش شیطان
شرار آتشم در خشم طوفان
من آن سرخورده‌ام از کیش آدم
نفیر کافرم در قلب انسان.
***
۵- من اما ذره‌ای در کهکشانم
نماد هیچ، در هیچ جهانم
نه از بودن به جا میماندم نقش
نه از نابوده میماند نشانم.
********
جهانگیر صداقت فر
