در ایران و سایر کشورهایی که اخیرا قیام های مردمی را تجربه کرده اند، هنرمندان مشغول ترجمان نبض و تپش خیابان ها بوده اند. آهنگ سازان و نوازندگان از کشورهایی چون ایران، مصر، لیبی، آفریقای جنوبی، ایالات متحده آمریکا، فلسطین وعراق ترانه های مقاومت و همبستگی خود را به ایرانیان تقدیم کرده اند، که کماکان به مبارزات خود برای دموکراسی و حقوق بشر را ادامه می دهند.
اتحاد برای ایران و دی جی Child از پروژه ی Groundation این ترانه ها را با یکدیگر تلفیق کرده اند و مجموعه ای، که به صورت رایگان قابل داونلود است، تهیه کرده اند. این مجموعه به نام “آزادی: ترانه های رهایی برای ایران”، از روز 22 خرداد و همزمان با سومین سالگرد انتخابات ریاست جمهوری سال 1388 در این آدرس در دسترس خواهد بود: www.azadimusic.bandcamp.com
از جمله هنرمندان معروف ایرانی در این آلبوم می توان به محسن نامجو، رعنا فرهان(فرحان)، فرید شفیع نوری، ایندو، آبجیز و کیوسک اشاره کرد. آرش سبحانی از گروه کیوسک می گوید: “این آلبوم اصیل ترین جنبش ها، یعنی مبارزه ی مردم برای آزادی، را گرامی می دارد”. همچنین، این آلبوم ترانه ای از بهاره هدایت، که به سبب فعالیت های مدنی اش در ایران در حال گذراندن محکومیت ده ساله حبس خود است، و ترانه ای از کوهنورد آمریکایی سارا شورد، در خود دارد. شورد این ترانه را در روزی که دو کوهنورد دیگر، شین و جاش، آزاد شدند، سروده است.
از جمله هنرمندان دیگر مشارکت کننده دراین طرح می توان از، مسعود بیسری (Bwisri)، هنرمند لیبیایی که به خاطر نواختن گیتار برای انقلابیون در جبهه های نبرد مشهور شد، راش و مک امین، خواننده های رپی که برای جنبش انقلابی در مصر آهنگ تهیه می کنند، و سالومه، اولین خواننده رپ ایرانی، نام برد.
سالومه می گوید: “ما در جهانی پر از بی عدالتی زندگی می کنیم. تاریخ بشری به ما نشان می دهد که تنها راه مبارزه با بی عدالتی، اعتراض، افزایش آگاهی و تقویت اراده و تمایل به مبارزه، و بازپس گیری آن چیزی است که از بدو تولد حق شما محسوب می شود”. او ادامه می دهد: “امیدوارم این طرح به ایرانیان این پیغام را برساند که هیچ یک از ما در این مبارزه تنها نیستیم”.
عیسی می گوید: “ایرانیان از دوران کهن تا کنون چون برادران و خواهران ما بوده اند. ما سرنوشت وعاقبت یکسانی داریم. و دشمنان ما علیه آزادی و حقوق بشر مشترک اند. بنابراین معتقدیم که به عنوان شهروندان مصری، ارتباط برقرار کردن با ایرانیان و ایستادن درکنار آنها از اهمیت بالایی برخوردار است”. او می افزاید: “ما از مردم مصر و ایران می خواهیم تا قدرت خود را استحکام بخشند و برای مردم و ملت خود، و سرنوشت کل منطقه با یکدیگر متحد شوند”.
سارا شورد می گوید: “روز 12 ژوئن (22 خرداد) فرصتی است برای بازتاب و انعکاس جنبش در ایران، جنبشی برای حقوق بشر، آزادی و دموکراسی. مردم ایران تا زمانی که جامعه و حکومت شایسته خود را بدست نیاورند، هیچگاه تسلیم نخواهند شد. و این وظیفه ی همه ی ماهاست که از آنها حمایت کنیم”.
لیست هنرمندان
سالومه اولین خواننده ی رپ زن در ایران، او یک هنرمند چندرسانه ای و مدرس موسیقی است. ترانه ی او به نام شاه مست، شیخ مست، صدای نسل دوم انقلاب را بازتاب می دهد، که نه تنها به تغییر امیدوارند بلکه به سوی تحقق آن گام برمی دارند.
راش یکی از اعضای گروه مصری هیپ-هاپ به نام “شب های عربی” است. مک امینهنرمند مصری و رهبر تکنوازان است. ترانه ی آنها به نام مکشوفین در باره ی سواستفاده از اسلام در سیاست است.
آبجیز -صفورا و ملودی صفوی دوخواهری هستند که همراه با چهار نوازنده دیگر یک گروه جهانی پاپ تشکیل داده اند. ترانه ی آنها به نام بیا اولین ترانه ای است که آنها در حمایت از جنبش سبز ساخته اند.
کیوسک در ابتدا یک گروه زیرزمینی در ایرانی بود. آرش سبحانی این گروه را در سال 1382 در تهران تشکیل داده است. ترانه ی آنها به نام دشت سبز به جنبش سبز ایران تقدیم شده است.
اکسنتریک (Excentrik) تهیه کننده و آهنگ ساز فلسطینی-آمریکایی است. نارسیسیست روزنامه نگار عراقی- کانادایی است. ترانه ی آنها به نام (A Piece…(Piece Dies “بیانیه و فریادی است برای اتحاد و مقاومت. خواه در فلسطین باشد، خواه در عراق، ویا در ایران، این یک مبارزه جهانی است.”
انقلاب عقیده-آی.شیک (I.Sheik) خواننده اصلی این گروه متولد ایران و بزرگ شده در کالیفرنیا است. او واقعیت های انقلاب و تبعید را در قالب اشعار قدرتمند و پالایش شده انعکاس می دهد. ترانه ی برای مردمم می میرم روایتی افسانه وار از تاریخ سیاسی ایران در طول سی سال گذشته ارائه می دهد.
آیلا نرو (Ayla Nereo) شاعر و نوازنده از اکلاند آمریکا است. تیره ترین نور ” دعایی برای حمایت از کسانی است که سرکوب و وادار به سکوت شده اند…دعایی برای همبستگی، آزادی، و همینطور دعایی است برای سرکوبگران، برای اینکه قلب هایشان در برابر نور باز و نرم شود.”
مسعود بوصیر (Masoud Bwisri) در لیبی و در اوائل انقلاب به یک ستاره تبدیل شد، هنگامی که با گیتار خود به جنگجویان شورشی پیوست. او می گوید:” سیم های ساز، برای من از اسلحه قوی تراست”. دبابت ترانه ای است در ستایش جسارت در برابر سرکوب، که وی در خطوط مقدم نبرد خوانده است.
رعنا فرهان(فرحان) شعر کلاسیک فارسی را با موسیقی جاز و بلوز معاصر تلفیق می کند. ترانه ی ایران توسط اعتراضات خیابانی در ایران درپی انتخابات مناقشه برانگیز سال 2009 به وی الهام شده است.
بهایی سونتمیک (Bahaisonthemic) یک گروه از آفریقای جنوبی است که اعضای آن به نوشتن، اجرا و ضبط موسیقی می پردازند. ترانه ی آنها به نام Siyabonga در گرامی داشت “خواهران و برادران که در ایران و آفریقای جنوبی برای آزادی رنج و مشقت برده اند”، ساخته شده است.
محسن نامجو هنرمند ایرانی، آهنگ ساز، خواننده، موسیقی دان و نوازنده سه تار است که در کالیفرنیا سکونت دارد. ترانه ی او به نام همراه شو عزیز در ستایش همبستگی در شرایط مصیبت و سختی است.
سارا شورد نویسنده، نوازنده و کنشگر اجتماعی است. او به مدت 14 ماه در ایران در زندان انفرادی محبوس بود. او ترانه ی نوبت توست را برای کمپین آزادی نامزد و دوستش نوشته بود، و اکنون آن را برای زندانیان سیاسی در ایران و سایر نقاط جهان می خواند.
لیا رز خواننده ی ساکن سانفرانسیسکو است. وی ترانه ی فاز دو را در حمایت از کوهنوردان آمریکایی خوانده است. “آرزو می کردم که می توانستم این را برای آنانی اکنون در ایران در راس امور هستند اجرا کنم….از آنان بخواهم “برگردید و با خورشید روبه رو شوید، آن چه که از شما انسان می سازد”…از آنان بخواهم تا آزادشان کنند.”
بهاره هدایت فعال دانشجویی ایرانی و مدافع حقوق زنان است. در سال 1389 او به 10 سال زندان محکوم شد. یکی از اتهامات او “تبلیغ علیه نظام” بوده است. او کماکان در زندان است و ترانه ی خون ارغوان ها را هنگامی که برای چند روز بیرون از زندان بود، ضبط کرده است.
هاله خواننده و آهنگ سازمتولد نیویورک است. او ترانه ی خود به نام ایران را به تمامی ایرانیانی تقدیم کرده است که شجاعانه علیه دولت سرکوبگر اعتراض کرده اند.
فرید شفیع نوری آهنگ ساز و نوازنده ایرانی-آمریکایی است که در تهران و آوستین تگزاس زندگی می کند. این ترانه که بازخوانی یک سرود انقلابی مشهور به نام یار دبستانی است، به “دانشجویان و جوانان ایرانی، به سبب شهامت و ایستادگی آنان، تقدیم شده است”.
ثریا فلاح یک فعال حقوق بشر کرد است. او چهار بار در ایران زندانی شده، و مورد شکنجه قرار گرفته به گونه ای که در زندان انفرادی مجبور به سقط جنین شده است. ترانه ی او به نام اشک های شیمیایی برای زنان زندانی نوشته شده است، به ویژه برای زینب جلالیان، یک فعال کرد، که در زندان به سر می برد.
ایندو گروهی است که توسط اردلان، آهنگ ساز و نوازنده ی موسیقی سنتی، و شادبانو، یک عکاس حرفه ای، تشکیل شده است. ترانه ی آنان به نام ناله ی شبگیر برای کسانی که در جریان اعتراضات سال 1388 فعال بودند سروده شده است.
سوفار، در جریان خیزش مردمی سال 1388، قویا احساس کرد که می بایست نسبت به شرایط واکنش نشان دهد. بنابراین آنها ترانه ی داستان سبز را ساخته و ضبط کردند. متعاقبا، بنیان گذار و خواننده رپ گروه بازداشت شد و مدتی را تحت بازجویی و شکنجه گذراند.
جانی.بی.آذری بنیانگذار پروژه ی شکوه آزادی است. او شاعر، فیلمساز و آهنگساز است. ترانه ی شکوه آزادی با ماست “به مردم ایران و تمامی کسانی که در هرنقطه از جهان از مردم ایران حمایت می کنند، تقدیم می شود. این برای رهایی، کرامت انسانی، عشق، صلح و آزادی برای تمامی مردان، زنان و کودکان کره ی خاکی است”.
