بمناسبت سومین سالگرد جنبش سبز؛ شورای هماهنگی راه سبز امید که خود را نماینده رهبری جنبش سبز میداند از مردم خواسته بود که دیروز ۲۵ خرداد “تجمع های سکوت” برگزار کنند.
گزارشات نشان میدهند بار دیگر درخواست شورا اجابت نشده است.
نزدیک به سه سال از زمان هجرت داده شدن این شورا با اعضاء مخفی و کارمندان آن به دیار کفار میگذرد و بجز لابیگری در مراکز قدرت خارجی، صدور بیانیه از رسانه های مختلف و آوردن بهانه برای عدم استقبال مردم از درخواستهای آنان چیزی در کارنامه ندارند.
نا گفته پیداست که اوضاع ایران بسیار وخیم است.
سئوال:
آیا زمان آن نرسیده که این شورا با اعضاء مخفی و منابع کلان مالی سری که هزینه زندگی کارمندان، مسافرتهای تبلیغاتی و رسانه های ریز و درشت آنان را تأمین میکند، خرق عادت کرده و به شفافیت روی آورند؟
آیا اصرار بر “اصلاحات” در چارچوب قانون اساسی نظام پربرکت مسلمین “اصلاح طلب” و غیره آب در هاون کوبیدن نمیباشد؟
آیا زمان آن نرسیده که منافع ملی بر بازگشت به قدرت و ثروت ارجحیت پیدا کند؟
تبریک