تهرانی بازجوی ساواک که پس از انقلاب دستگیر و سپس توسط رژیم کنونی دادگاهی و اعدام شد در باره به قتل رساندن سه زندانی سیاسی در تپه های اوین چنین میگوید:
“از سال ۵۶ که مساله حقوق بشر و فضای باز سیاسی در ایران اعلام شد، ساواک روش جدیدی را در پیش گرفت. به این ترتیب که کادرهای مخفی را اگر دستگیر میشدند، پس از شکنجه با سیانور یا سایر وسایل مثل اسلحه که احتمالا مجهز به صدا خفه کن باشد، از بین می بردند. این شاید به این علت بوده که از کادرهای مخفی که فکر می کردند بیشترین خطر را برای رژیم دارند؛ می ترسیدند و به این وسیله، آنها را از بین می بردند. در یک مورد خاص، یک چنین موردی هم برای ما اتفاق افتاد. به این ترتیب که سه نفر از اعضای یک سازمان، با اسامی سعید کرد قراچورلو، محمود وحیدی و محمدرضا کلانتری که از طریق تعقیب و مراقبت و شنود تلفنی به اینها دسترسی پیدا شده بود، دستگیر شدند. ما ابتدا، مشغول بازجویی عادی از اینها بودیم .
بعدآ، هوشنگ ازغندی به ما گفت که گفته اند باید به اینها فشار بیاورید، در نتیجه ما آنها را مقداری شکنجه کردیم و آنها مختصری اطلاعات دادند. بعد از دو روز، هوشنگ ازغندی عنوان کرد که این افراد باید از بین بروند، که این مساله ابتدا مورد اعتراض من و سعید میر فخرایی معروف به سعیدی قرار گرفت و گفتیم این عمل را نباید انجام داد، به هیچ وجه صحیح نیست. بعد از بحث‌های فراوان، ازغندی گفت تمام این مطالب را با ثابتی صحبت کرده و آنها نپذیرفتد و چون شما در جریان قضیه هستید، باید آنها را از بین ببرید و ضمنا خود من هم هستم، یعنی خود من شرکت دارم. وقتی من بعنوان رئیس کمیته در این کار دخالت دارم و شرکت دارم، شما هم مجبورید. بعد از یک یا دو روز، لباس‌های اینها را پوشاندیم، سوار آمبولانس‌شان کردیم و در همان محوطه اوین، ازغندی سه تا قرص سیانور داد که این قرص‌ها را من و سعید میر فخرایی به آن سه نفر دادیم و با کمال شرمندگی باز هم دستم به خون یکی از مبارزین آلوده شد.
