” سال گذشته، برنامه زيست محيطی سازمان ملل متحد، «يونپ» با انتشار گزارشی با هشدار نسبت به عواقب خشک شدن درياچه اروميه که «منجر به ايجاد طوفان نمک در شعاع ۵۰۰ کيلومتری درياچه خزر که محل سکونت ۷۶ ميليون انسان است»، گفته بود ارتفاع سطح آب درياچه از سال ۱۹۹۵ تا ۲۰۱۱ به ميزان ۷ متر پايين افتاده و بر اساس تصاوير ماهوارهای مساحت آن در اين بازه زمانی از ۶۱۰۰ کيلومتر مربع به ۲۳۶۶ کيلومتر مربع کاهش يافته است و اين کاهش ادامه دارد.
بر اساس مطالعات اين سازمان، کاهش حجم آبهای ورودی به اين درياچه به خاطر تغييرات آب و هوايی، همچنين بهرهبرداری بيش از حد آبهای حوضه آبخيز برای مصارف کشاورزی بيشترين سهم (۶۵ درصد) و ساخت و ساز سدها در بستر رودخانه نيز دومين عامل (۲۵ درصد) در خشک شدن درياچه بوده است.عامل کاهش بارندگی تنها ۱۰ درصد در خشک شدن اين درياچه نقش داشته است.”
به عبارت دیگر؛ عامل اصلی ازبین رفتن دریاچه رضائیه، همانند دیگر دریاچه ها و تالابهای رو به موت ایران، عدم صلاحیت و مدیریت هردمبیلی کارگزان نظام نکبت مسلمین “اصلاح طلب” و غیره بوده است و لا غیر، امری که در فقدان کارگزاران دانا و دلسوز با پمپاژ پول درست شدنی نیست.
البته باید به حرفهای این آقا پروفسور متخصص هم گوش داد که در ” پنجمین کنگره بین المللی جغرافیدانان جهان اسلام” در تبریز فرموده اند در صورت موت دریاچه، یکی از راه های کاهش نمک، ساختن خمیر دندان از نمکهای دریاچه است.
تبریک