راهی که بازگشتی نداشت

این اردوگاه (Sachsenhausen) در نزدیکی‌ شهر ارانینبورگ (Oranienburg) قرار دارد. این اردوگاه در سال ۱۹۳۶ میلادی ساخته شد تا محلی باشد برای قتل عامِ بسیاری از مردم که نازی‌ها تصور می‌‌کردند که آنها دشمنِ آلمان هستند. در ۹ سالی‌ که این اردوگاه زیر نظر نازی‌ها اداره می‌‌شد،بیش از ۳۰.۰۰۰ نفر (آمارِ جدید و مطمئن) به قتل رسیدن. یهودی ها،کولی ها،دگر باشان، زندانیان جنگی و شاهدانِ یهوه در میان کشته‌شدگان بودند. هنگامی که جنگ در آگوستِ سالِ ۱۹۴۵ میلادی پایان گرفت، این اردوگاه به دستِ ارتشِ سرخ افتاد و کمونیست‌ها هیچ گونه تغییری درانجا ایجاد نکردند و آنجا مبدل شد به زندانی مخوفِ دیگر. تا زمستان ۱۹۵۰ میلادی ساشن هاوسن مستقیما به زیر نظر ارتش سرخ شوروی اداره میشد و با رفتنِ ارتش سرخ؛اداره آنجا به دست کا گ ب و پلیس مخفی‌ آلمان شرقی‌ افتاد. با توجه به اطلاعاتی که در دست هست (مدارکِ به دست آمده، گزارشِ زندانیانِ فراری و دیگر مدارکِ محرمانه‌ای که در اواسطِ سالهای ۹۰ میلادی کشف شد)، از ۱۹۵۰ تا اواخرِ سالهای ۸۰ میلادی بیش از ۶۰.۰۰۰ نفر درین اردوگاه زندانی شدند (افرادی که حدس زده میشد که جاسوس هستند، مذهبیون،تعدادِ زیادی از خارجیان، دگر باشان و …) که بیش از ۱۲.۵۰۰ نفر به قتل رسیدند.افرادی که کشته شدند. تعدادِ بسیاری شکنجه و سپس تیرباران شدند و تعدادی دیگر به خاطرِ بیماری و سؤ تغذیه جانِ خود را از دست دادند. همینطور تعدادِ زیادی نیز ناپدید شدند، در رابطه با این مفقودین همیشه رد پای پلیس منخفی آلمان شرقی‌ و کا گ ب دیده و حس می‌‌شود. عموی من یکی‌ از این مفقود الاثر‌ها است و من هنوز به دنبالِ ایشان. عکس‌های گرفته شده مربوط به اواخرِ تابستانِ گذشته ۲۰۱۲ میلادی هستند و از ابتدای راهی‌ را نشان می‌‌دهد که هیچگاه بازگشتی برایش مقدّر نبود. 123 next › last »