در این قسمت به معرفی محمد نوری خواننده ی ترانه ی معروف «جان مریم» می پردازیم
محمد نوری (زادهٔ ۱ دی ۱۳۰۸–درگذشتهٔ ۹ مرداد ۱۳۸۹) خواننده ایرانی بود. محمد نوری موسیقی را زبانی جهانی و از آن تمام اقوام و ملت‌های روی زمین می‌دانست و از همین رو به اقتباس و الهام از هنر کلاسیک غرب معتقد بود. او برنده جایزه ی «خورشید طلایی» (۵۰ سال صدای متفاوت و ماندگار) در سال ۷۸ از جشنواره مهر و دارای مدرک درجه یک هنری خوانندگی از شورای عالی ارزیابی کشور بود. وی در سال ۱۳۸۵ (چند سال پیش از مرگش) به عنوان چهرهٔ ماندگار برگزیده شد
http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF_%D9%86%D9%88%D8%B1%DB%8C
او عقیده داشت که موسیقی سنتی ایران با پیروی از سرمشق نیمایوشیج که با خلاقیت و جسارت شعر فارسی را دگرگون کرد، باید در راه تحول بنیادین گام بردارد. او در آلبوم “در شب سرد زمستانی” با موسیقی فریبرز لاچینی، قطعات معروفی از شعر نیمایوشیج را اجرا کرده است
http://www.bbc.co.uk/persian/arts/2010/07/100731_u03-nouri-obituary.shtml
محمد نوری در تهران زاده شد و در جوانی آواز را نزد خانم اولین باغچه‌بان و تئوری موسیقی را نزد سیروس شهردار و فریدون فرزانه، اساتید هنرستان عالی موسیقی، فراگرفت. وی شیوهٔ آواز خود را متأثر از بافت و غنای زخمه‌ایِ اساتیدی چون حسین اصلانی، ناصر حسینی، و محمد سریر می‌دانست. دههٔ بیست، دوران آغاز نوعی تفکر در شعر و موسیقی آوازی درمیان مردم ایران، به‌ویژه نسل جوان بود که بخشی را می‌توان متأثر از نشر و پخش وسیع‌تر موسیقی علمی و آثار فولکلور کشورهای مختلف جهان ازطریق رادیو و صفحات گرامافون دانست. «محمد نوری» در همین سال‌ها – سنین نوجوانی – با خواندن اشعار نوینی که برروی نغمه‌های روز مغرب‌زمین و برخی قطعات کلاسیکِ آوازی سروده شده‌بود، کار خوانندگی را آغاز کرد. او طی سال‌های بعد، با تکیه بر تحصیلات هنرستانی و دانشگاهی خود، توانست هویت مستقلی به این اندیشه و گرایش ببخشد و با اجرای آثار اساتیدی که قبلاً ذکر آنان رفت، فضای متفکرانه‌ای به گونهٔ آوازیِ خویش دهد.
محمد نوری طی پنج دهه بیش از سیصد قطعهٔ آوازی اجرا کرد. او همچنین به تقریر و ترجمهٔ مقالات و سرودن اشعاری برای ترانه نیز پرداخت. محمد نوری در سال های پایانی عمر چند اجرا به نفع بیماران خاص داشت. وی ترانه‌های زیادی با تم میهنی چون «جان مریم»، «شالیزار»، «واسونک»، «جمعه بازار»، «ایران» را اجرا کرد. یکی از مهمترین و معروف‌ترین ترانه‌های وی، جان مریم نام دارد که آهنگ زیبای آن از ساخته‌های خود نوری است.
محمد نوری در کنار تحصیل در رشته ادبیات زبان انگلیسی و رشته نمایش، آواز ایرانی را نزد اسماعیل مهرتاش آموخت. بعد از آن نزد اساتید هنرستان عالی موسیقی رفت و از آن‌ها تئوری موسیقی، سلفژ و نوازندگی پیانو را فراگرفت… محمد نوری فارغالتحصیل هنرستان تئاتر، زبان و ادبیات انگلیسی از دانشگاه تهران، و مبانی تئاتر از دانشکدهٔ علوم اجتماعی بود. او پس از انقلاب ۵٧ و پس از مدتی سکوت، فعالیت هنری خود را با آلبوم در شب سرد زمستانی همراه با فریبرز لاچینی و احمدرضا احمدی در سال ۱۳۶۸ از سر گرفت و این همکاری بعدها با آلبوم آوازهای سرزمین خورشید ادامه یافت. در سال ۱۳۸۵ او از سوی سازمان صدا و سیما به عنوان چهره ماندگار موسیقی انتخاب و معرفی شد. محمد نوری سرانجام پس از سال‌ها مبارزه با بیماری سرطان مغز استخوان و وخامت وضعیت جسمانی در شامگاه ۹ مرداد ۱۳۸۹ در بیمارستان جم در تهران در گذشت
http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF_%D9%86%D9%88%D8%B1%DB%8C
محمد نوري در مصاحبه‌اي درباره ی راز ماندگاري‌اش گفته بود: «من هرگز خود را در اوج نديده‌ام. با زيربنايي سست هم مي‌توان به اوج رفت، ولي ماندن در قله، كار هر كس نيست، كار ما هم نيست، آن كه به سرعت اوج مي‌گيرد، با همان سرعت سقوط مي‌كند. رمز ماندگاري در همين است كه طوري بايد به اوج رفت كه بي‌برگشت باشد»
http://www.donya-e-eqtesad.com/Default_view.asp?@=217297
یادی از محمد نوری خواننده ی ترانه های میهنی و عاشقانه
http://iranian.com/main/blog/all-iranians-24
ترانه ی معروف «جان مریم»
http://www.youtube.com/watch?v=VWsgceonhfU
ترانه ی نمیشه غصه ما رو یه لحظه تنها بذاره
http://www.youtube.com/watch?v=UuA_8ZNiE9c&feature=related
تصاویر
http://gozareha.com/wp-content/uploads/2010/07/noori.jpg
http://newsforbalatarin.files.wordpress.com/2010/07/15zgqkk.jpg
خدمتگزاران فرهنگ ایران : محمد حسین فروغی ذکاءالملک اول – محمد علی فروغی ذکاءالملک دوم – استاد حبیب یغمایی – ادیب الممالک فراهانی – حسن وثوق معروف به وثوق‌الدوله – شاعره ی توانا فروغ فرخزاد – ملک‌الشعرای بهار – رضا ارحام صدر – علی‌اکبر سعیدی سیرجانی – هایده – علی اصغر حکمت – ایرج میرزا – حسن رشدیه و خاندان او – خاندان اعتصامی – دکتر پرویز ناتل خانلری – امیر هوشنگ ابتهاج – عبدالرحمن فرامرزی – استاد حسین سرشار – محسن دولو
نظر شما چیست؟
xxxxxxxxxxxx
