چشمک نمی ز نی که بیا ئی بسا ن نور
بوسه نمی د هی ، که گشا ئی ره عبور
مستی نمی کنی که سرا پا ئی از غرور
عریا ن نمی شوی ، که نما ئی تن بلور
ازبهر نا زهای تو گرصد حکا یت است
آن لحن گرم عشق توما را کفا یت است
دکتر منوچهر سعا دت نوری
مجموعه ی گل غنچه های پندار