رویای سیزده بدر

xxx

رویای سیزده بدر

ریزش قطره های با ران بود
تا  که بر آسمان نظر کردم

خشکسا لی ، خوشا به پایان بود
چون ز ا سطوره ها گذر کردم

کاخ ظا لم ، شکسته بنیان بود
خا نه ی عشق را مقر کردم

کین و نفرت نبود و احسان بود
به سرای صفا سفر کردم

بد ستمگر به کنج زندان بود
دوستان را از  آن خبر کردم

عصر آزاد و فخر ایران بود
نفس_ خویش ، تازه تر کردم

هموطن شا دما ن و رقصا ن بود
سیزد ه ی عید را ،  بد ر کردم
           
دکتر منوچهر سعا دت نوری
فروردين ۱٣٨۹

xxx