حرف بزن با من
که گوشهایم پر از غوغا شود
این سکوت باز کن
که تنهائی پر از سودا شود
این شب بکن روشن
که همیاری بانی بی پروا شود
بساز از رویااین برزن
که باز ایران حماسه پرور شود
نکن گریه بر این دامن
که دنیا از فریاد ما رسوا شود
ببین این آه شده آهن
که پیوند ما در آسمان تازه شود
بشو آرش ای هموطن
که آتش بر سیاوش باران شود
اورنگ
Jan 2010
