ضرورت تشکیل جبهه متحد آزادی خواهی وایحاد بدیل دمکراتیک قدرتمند:
اگربه تجربه هایمهم تاریخی کشورمان در یک صد سال اخیر(_انقلاب مشروطه، جنبش ملی شدن نفت و انقلاب 57) توجه نماییم، علت شکست ها یا محدود بودن دستاوردهای این مبارزات در عوامل زیرمییابیم:
1. عقب ماندگی فرهنگی و سلطه فرهنگ استبدادی در اقشار وسیعجامعه که خود را در عدم آگاهی راجع بهتاریخ کشورمان و درک ریشه ای مشکلات نشان میدهد.
2. عدم وجود سازماندهی قدرتمند آزادی خواهان.
3. منافع گروهی و ملاحضات ایدئولوژیک، مذهبی رهبران و سیاست بازانی که با تفکرات عقب ماندهو یا تحلیل های نادرست خود ؛ موانعی جدی در برابر پیروزی یا تعمیق جنبش هایاعتراضی داشته اند.
4. دخالت کشورهای دیگردر امور داخلی کشور ما بطور مستقیم و غیر مستقیم که همیشه بوسیله گروهی ازایرانیان بخاطر همسو بودن منافعشان با بیگانگان انجام گرفته ست.
از میان 4 عامل بیانشده عامل اول نقش تعیین کننده داشته و کاملا بر عوامل دیگر تاثیر گذار بوده است. سلطهفرهنگ استبدادی و استبداد سیاسی موجب عدم رشد آگاهی گسترده در جامعه و تشکیل نهادهای گسترده مدنی گردیده.
همچنین استبداد سیاسی مانع شکل گیری مطبوعات آزاد وسازمانهای سیاسی مستقل از قدرت( بجز درمقاطع محدود) گردیده. به علت عدم آگاهی وسیع، اهداف جنبش های اعتراضی ناروشن می مانند وسیاست های مداخله جویانه دیگرکشورها به موفقیت میرسد. وسرانجام به علت عدم آگاهی است که شیادی مانند خمینیدیکتاتور، رهبر انقلابی میشود که هدف مهمش سرنگونی یک دیکتاتوردیگر بوده است.
فرهنگ استبدادی تبلور خود را در استبداد سیاسی نمایان میسازدو استبداد سیاسی به نوبه خود با قربانینمودن آزادی بیان و اندیشه و ممانعت ازبوحود آمدن نهادهای مستقل و گسترده مدنی موجب باز تولید فرهنگ استبدادیمیگردد.
از این رو، علیرغم تلاش ها و فدا کاریهای مکرر بخشی از مردم وآزادی خواهان در طول قرن گذشته؛ می توان ادعا کرد که بهنتایجی در خور این تلاش ها دست نیافته ایم. گواه این ادعا بر سر کار آمدن حاکمیت استبداد مذهبی پس از انقلاب 57 علیهنظام دیکتا توری پادشاهی است. سرنگونی استبداد سلطنتی نه تنها به نفی استبدادسیاسی منجر نشد بلکه باعث ادامه آن وشکل گیری بدترین نوع استبداد اجتماعی و نقضمکرر ابتدایی ترین حقوق مدنی و فردی شهروندان در سی سال اخیر گردید.
تجربه تلخ 30 سال گذشته این نکته اساسی را برای بخش آگاه وآزادی خواه جامعه ما روشن ساخت که:
هدفما نه صرف مبارزه با دیکتاتور بلکه مبارزهبا فرهنگ دیکتاتوری است.
امروز شاهد شکل گیری جنبشی گسترده در برابر نظام “جمهوری”اسلامی هستیم . ایران کشوری است پهناور با اقوام وگرایشات فکری متفاوت و ادیانمختلف. دلایل شرکت بخش های مختلف جامعه در جنبش اعتراضی اخیر نیز متفاوتند.در پشتاین حرکت فراگیردستیابی به آزادی های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی متعددی نهفته است.از جمله: آزادی های فردی، برابری طلبی زنان وآزادی پوشش، آزادی خواهی جوانان ودانشجویان ، احقاق حقوق قومهای ایرانی (کردوآذری و بلوچ و…) و اقلیت های دینی ،رعایت حقوق زندانیان ومنع شکنجه و مجازاتاعدام، دفاع از کودکان ،حفظ محیط زیست (کنترل آلودگی آب وهوا، نابودی جنگلها و تالاب ها و گونه های گیاهیجانوری…)، تغییرات اساسی در سیستم آموزشی، خواسته های صنفی و اقتصادی کارگران وکارمندان و معلمان و خیل عظیم جوانانبیکار. عقاید فکری که در این چنبش نقشدارند نیز متنوعند. از اصلاح طلبان دینی گرفته تا سوسیالیست های انقلابی. از سوسیال دمکرات ها گرفته تا مشروطه خواهان . ازدمکرات های لیبرال گرفته تا افرادی کهضرورتا گرایش به عقیده سیاسی خاصی ندارند.
از نظر عقاید دینو فکری نیز دین دار وبی دین، شیعه و سنی. مسیحی و بهایی و زرتشتی و یهودی ودراویششکل دهنده تنوعافکار و عقاید در کشورمانهستند.
بنا بر این خصوصیت ، یک حزب یا جریان سیاسی نمی تواند رهبریچنین حرکتی را عهده دار باشد. رهبران واقعی این جنبش هزاران هزار ایرانی آزادیخواهی هستند که در خیابان های تهران به مصاف سرکوبگران میروند. رهبران این جنبشفعالین حقوق بشری هستند که در ایران و دیگر نقاط دنیا در راه احقاق حقوق زندانیان،دانشجویان و مردم ایران تلاش میکنند. رهبران این جنبش زنان شجاع و آزاده ای هستندکه با آگاهی برای حقوق برابر و رفع انواعتبعیض های شرعی و فرهنگی مبارزه می نمایند. پیشگامان اصلی این جنبش دانشچویان آزاده ای هستند کهعلیرغم جو سرکوب و اختناق پلیسی در دانشگاههای ایران مبارزه را خود علیه این نظام قرون وسطایی ادامه ادامه میدهند.رهبران واقعی این جنبش کارگران و معلمان آگاهی هستند که برای آزادی تشکل واحقاق حقوق خود دستگیر و زندانی می شوند و مدت ها در زندانهای انفرادی شکنجه میشوند . رهبران این جنبش هموطنان کرد وآدزی و بهایی و زرتشتی هستند که در برابر نقض حقوق انسانی خود ساکت ننشسته و مظلومانه و بر احقاق حقوق خود پافشاریمیکنند. رهبران این جنبش روزنامه نگاران، نویسندگان، هنرمندان متفکران و وبلاگ نویسان شجاعی هستند که برای رشد آزادیخواهی با دیکتاتوری و فرهنگ استبدادی مبارزه میکنند و تاوان این تلاش را در بسیاریاز موارد با گذاشتن جان خود درچنگ دژخیمان پرداخت میکنند. رهبران این جنبش مادرانداغدیده ای هستند که با کشته شدن فرزندان خود بدست مزدوران رژیم برای آزادی و آینده جوانان این مرز و بوم در خاوران، جلو اوین در پارک لاله خواسته های ما را فریاد می کنند.
اگر چه این جنبش یک رهبر ندارد. اما برای پیروزی و سرنگونینظام استبدادی می باید و میتواند هدف مند و متشکل باشد.
1. اهداف جبهه ملی ازادی خواهی:
با توجه به نکاتی که ذکر شد هدف اساسی ما ریشه کن کردن فرهنگ دیکتاتوری و نهادینه کردن فرهنگ دمکراتیک است. رسیدن به این هدف مستلزم وجود آزادی های سیاسی،آزادی مطبوعات، ازادی عقیده و توسعه اقتصادی است. دستیابی به این هدف بطوربلاواسطه در شرایط وجود یک نظام استبدادی و توتالیتر ممکن نیست و احتیاج به دورانگذار دارد. هدف های کلی ما برای این دورانگذار میباید حول برچیدن بساط دیکتاوری با تاکید بر پرنسیب های دمکراتیک و توجه به محدودیت های موجود باشند. این هدف هاعبارتند از:
1. کمک به رشد آگاهیبا تلاش های گسترده برای اطلاع رسانی. خوشبختانه زندگی در عصر اطلاعات و پیشرفتهای روزمره تکنولوژی این امر را هر روز ساده تر می سازد.
2. کمک به تعمیق مفاهیم آزادی خواهی، مفاهیم شهروندی که شامل سه پایه: شهروندآگاه، حقوق شهروندی و مسئولیت پذیریشهروندان در رابطه با زندگی اجتماعی است.
3. سازماندهی مدنی متناسب با شرایط استبداد سیاسی برای نیلبه هدفها در مرحله گذار به جامعه باز و دمکراتیک.
سئوال اساسی اینجاست که چگونه می توان این حرکت پر عظمتمردمی رابطور خاص سازماندهی نمود.
انجام این امر دو شرط اساسی دارد:
1. شفاف بودن خواسته های این مرحله از جنبش آزادی خواهی.
2. روش های عملی سازماندهی متناسب با شرایط فعلی.
* خواسته های این مرحله از جنبش آزادی خواهی
از انجایی که ریشه اصلی مشکلات و مهمترین دلایلاعتراضات مردمی علیه جمهوری اسلامی نفی ابتدایی ترین آزادی های سیاسی، اجتماعی و فردی و نقض مکرر اصول متعدد مندرج در اعلامیه جهانی حقوقبشر است. مطالبات جنبش ازادی خواهی میتواند حول این اصول و پیگیری این خواسته هاسازماندهی شود.
خواسته های عمومیجنبش آزادی خواهی:
آزادی همه زندانیانسیاسی.
منع شکنجه و مجازاتاعدام.
رفع هر گونه تبغیضبر مبنای جنسیت، عقیده، مذهب و قومیت.
احترام به حقوق فردیآزادی بیان، آزادی اندیشه و منع حجاب اجباری.
آزادی مطبوعات،آزادی تجمع، آزادی احزاب.
عدم دخالت دین درامر دولت.
استقرار نظام جمهوریو انتخابی بودن تمام سران دولت.
احترام به حقوقاقوام مختلف ايرانی و حمایت از تنوع فرهنگی، قومی و زبانی . واگذاری تصميم گيری های محلی و استانی به نهادهای انتخابی همان محل و تلاش برای رشد موزون مناطق مختلفکشور و تمرکز زدایی.
رشد اقتصاد مولد باتوجه به توسعه پايدار و حفظ محيط زيست .
روشنگریدر رابطه با جنایات رژیم “جمهوری” اسلامی در طی 30 سال گذشته. محاکمه ومجازات افرادی که دررهبری این جنایات دست داشته اند.
تکتک این خواسته ها نه بر مبنای سلایق و یاملاحضات عقیدتی خاص بلکه بر اساس ریشه یابی مشکلات و معظلاتی است که مردم ما با آنها روبرو بوده اند. تحلیل جامعراجع به اهمیت این خواسته ها در نوشته های متعدد مورد بررسی قرار گرفته است.
2. شیوه های سازمان دهی:
شیوههای سازماندهی میباید با توجه به شرایط خاص مورد بررسی قرار گیرد.
در غیاب احزاب قدرتمنددمکراتیک و مردمی به سبب اختناق کنونی،بخش عمده سازماندهی در این مرحله میبایدبصورت غیر متمرکز صورت گیرد. راه حل پيشنهادی شامل بوجود آوردن تشکلات کوچک (١ الی ۷ نفر) است که بطور مستقلولی گسترده در محلات، ادارات، دانشگاهها، آموزشگاهها و کارخانجات … بصورت خودسازمانده و غیر هرمی شکل می گیرند. اعضای گروه بايکديگر ازطريق محيط کار، مکان تحصيل ، محيط زندگی (محله) و يا محيط خانوادگیآشنايی کامل داشته و به هم اعتماد دارند. (تاکيد بر محدود بودن اعضا بخاطر راحتر بودن تماس و کاهش ريسک امنيتی است). اين مجموعه وسيع وغير متمرکزازطريق ارتباطات راديو وتلويزيونی ماهواره ای وکانالهای اينترنتی و روشهای خلاقارتباط گيری و اطلاع رسانی تبديل به يک شبکه گسترده نهادهای مردمی ميشوند.
این سازماندهی در بسیاری نقاط بصورت پراکنده وجود دارد. تشکلات مدنی مانند گروههای زنان ،انجمن های دفاع از حقوق بشر، و حفظ محیط زیست ، هسته های دانشجویی و کارگری و معلمان وجود داشته و فعال هستند.
هد ف از طرح اینپیشنهادات بهم پیوستن این حلقه ها و جهت دار کردن فعالیت ها در چهارچوب یک برنامهمشخص و موثر می باشد.
روش ها:
محور اصلی تلاش های ما اتکا به قدرت خلاق احاد مردم ایران برای تشکیل نهاد های متنوع مدنی و گذار از رژیم استبدادی به نظا مجمهوری خواهد بود.
مبارزات جبهه ملی ازادی خواهی در سه بخش کلی سیاسی، اقتصادی و دیپلماتیک تعریف میگردد:
هدف ما گسترش اعتراضات با اتکا به شیوههای متنوع سازماندهی واعتراضات مدنی در محله ها، ادارات، کارخانه ها، دانشگاهها،مدارسو … برای فلج کردن کامل حکومت کودتا با حداقل هزینه از نظر جانی ومالی است.
مزدوران رژیم خواهان اعمال خشونت برای بوجوداوردن جو ارعاب و سرکوب مبارزات حق طلبانه ما هستند. می خواهیم بطور اگاهانه در حد امکان از بخشونت کشاندناعتراضات جلو گیری کنیم. به چند دلیل:
تشدید خشونت در هر حال باعث ترس عده ای از هموطنان و امکان عدم شرکت انان دراعتراضات میگردد.
تشدید خشونت باعث صدمه بیشتر به هموطنان می شود. ما نمی خواهیم حتی یکنفر اسیبببیند. ما برای ازادی و تحولی تلاش میکنیم که هدفش زندگی و اینده بهتر بر مبنایرعایت حقوق انسانی تک تک افراد جامعه باشد.
ما شهادت طلب نیستیم. می خواهیم غبار سی ساله” مرگ بر این”و”مرگ برآن” را بزداییم. بنابراین ادبیات و رفتار ما نیز باید باسرکوبگران فرقاساسی داشته باشد. ما از خود دفاع میکنیم و سعی در خنثی کردن مزدوران داریم. اماهدف خشونت نیست. هدف شهروند بودن، تلاش برای کسب و حفظ حقوق انسانی مان و تبدیلاین تلاش بصورت بخشی از فعالیت های روزمره است.
از طرفی ماموران هم انسان هستند. بعضی ازروی نا اگاهی وجبر زمانه در گیر این کارند. اگر بتوان با نشان دادن روش های انسانیانها را بفکر انداخت چه بسا درکار خود تجدید نظر کنند و یاحتی به جنبش بپیوندند.
پیشنهادات خاص برای سازماندهی جنبش ازادی خواهی:
هدف: سازماندهی مقاومت با اشکال متنوع. هرکس و هر تشکلی به تناسب توان و امکاناتشدر دفاع از حقوق انسانی و در برابر اعمال و سياست های سرکوبگرانه رژيم بطوری که هزينه سرکوب وعدم پاسخگويی به خواستهای مردم هر روز سخت ترگردد. بخاطرداشته باشيم که با نيرويی سروکار داريم کهفقط قدرت رادرک می کند. با قدرت جنبش آزاديخواهی می توان باعث تحول دمکراتيکباحداقل هزينه شد.
* تشکیل گروه‌هایمقاومت در محله ها، ادارات، کارخانه ها، دانشگاههاو… با هدف های زیر:
* سعی در اطلاعرسانی گسترده از طریق پخش علامیه، شبنامه، و CDهای حاوی اعتراضات مردمی و روشهای مختلفمقاومت و سازماندهی. لزوماینگونه اطلاع رسانی در شهرستان ها که سیستم اینترنت کند ومحدود است، روشن تر است. . اطلاع رسانی پاشنه اشیل این رژیم است.
* با تشویق حضور گسترده مردم در جنبش آزادیخواهی، فشار بیش از حد از دوش فعالین سیاسی کم گشته و تواناییشان در رویا رویی با سرکوبگران افزایشمی دهد. بجای شرکت فردی در تظاهرات فکر سازماندهی و تشویق 20 نفر برای این کارباشیم. بقولی بجای روشن کردن اتش با روزنامه بفکر روشن کرددن کنده درخت باشیم.
* کمک و همیاری به خانوادهای جان باختگان واسیب دیدگان مبارزات. خصوصا توجه به اسیب دیدگان شکنجه های روانی که ممکن دچارافسردگی روحی و علایم نامشخص باشند. کمک و همیاری به افراد محله در صورت بروزمشکلات. شناسایی عوامل سرکوب و دادن اخطار به انان. شناسایی خانه های امن و شکنجهگاههای رزیم شناسایی پایگاه ها و انبار تسلیحات رژیم و خنثی یا خلع سلاح نمودن اندر موقع لازم.
* کمیته های اداری و کارگری برای سازمان دهی اعتصابات.تشکیل صندوق کمک به خانواده های اسیب دیدگان مبارزات و زندانیان در محیط های کاری.شناسایی عوامل سرکوب در محیط های کاری،جمع اوری اطلاعات مستدل در رابطه با فساد مالی، جاسوسی این افراد. توجه داشته باشیم که روش عادلانهبرای این مجرمان داشتن مدارک هر چه بیشتر و ارایه ان به دادگاهها پس ازسرنگونی رژیم ولایت فقیه است.
* تشکیل کمیته های حقیقت یاب که از افراددر تشکلات مختلف مدنی محله ای ،تشکل های دانشجویی،سندیکایی، سازمانهای سیاسی تشکیل شده و در تماس با سازمان های فعال در دفاع ازحقوق بشروزندانیان سیاسی قرار می گیرند. این کمیته ها درجمع اوری اطلاعاتدر باره موارد سرکوب و گزارش به سازمان های دفاع از حقوق بشرهمکاری می کنند. در صورت موفقیت رژیم در سرکوب سازمان های علنیفعال در دفاع از حقوق بشر این کمیته ها میتوانند اطلاعات جمع اوری شده رابطورمستقیم در اختیار سازمانهای خارج از کشور قرار دهند.
* تامل و دقت در تکنیک‌هایراهپیمأیی ها و مبارزات خیابانی. روشهای کمک رسانی بههمدیگر. توجه به روشهای سرکوب از طرف مزدوران سازماندهی حرکات اعتراضی با بررسی جوانب امنیتی. جان تک، تک هموطنان عزیز است. ما میخواهیم با کمترین هزینه برای خود وجنبش آزادی خواهی به نتیجه برسیم.فراگیری کمک‌های اولیه، روشهای دفاع از خود.
* مبارزه با جنگروانی و ارعاب کودتاگران و شجاعت دادن به کسانی که هنوز در تردید به سر می برند.
* برگذاری مراسم یادبود جان باختگان راه آزادی و بزرگداشت خاطره ی آن ها در مناسبت های مختلف.
کمک به هموطنان در بند با اطلاع رسانیبطور بی وقفه در مورد آنان. هر چه که نام عزیزان در بند ما بیشتر بر سرزبانها بیفتد کار سرکوبگران شکنجه گر سختر میگردد. با پخش اعلامیه و شبنامهو فریاد‌های زندانی سیاسی آزاد باید گردد برای آزادی اینعزیزان در بند تلاش کنیم.
مبارزه اقتصادی:
* وضع تحریم هایسازمان داده شده علیه حامیان کودتا ( صدا و سیما و شرکت‌هایی کهبا رژیم همکاری میکنند یا وابسته به سران رژیم هستند. شناسایی شرکت ها و کارخانههای که در دست عوامل رژیم کودتا ست. تحریمگسترده محصولات این شرکت ها. از انجاییکه رژیم گودتا در چند سال اخیر اقدام بهبخشیدن بسیاری از شرکت ها و اموال ملی به ایادی خود کرده، شناسایی این موسسات وبرگرداندن انها به مردم و صاحبان اصلی آنان.
* تعیین روز های اعتصاب در بازار شهر ها وهماهنگی با کسبه ازادی خواه. رفتن به بازار در روز اعتصاب و مشاهده اعتصاب شکنان وتحریم مغازه های انان.
* اتکای اصلی رژیم در این مرحله بر سرکوب خشن از طریق نیرو هایانتظامی و مسلح است. تلاش برای خنثی نمودن بزرگترین سلاح رژیم. این شامل آگاهیرسانی به نیروهای نا اگاه، شناسایی و خنثی کردن طرح های سرکوب و تشویق نیروهایمخالف در نیروهای انتظامی برای پیوستن به مردم ویا سازماندهی مقاومت از درون قرار گاهها می شود. بیاد داشته باشیم بهترین روش برای جلو گیری از گسترش خشونت تلاشدر به حداقل رسانیدن خشونت از طرف رژیم است
فعالیت های بین المللی:
هدف از این فعالیت ها ایزوله نمودن رژیم، روشنگری در مورد جنایات، پیگیری دزدی های کلانو انتقال سرمایه های ملی توسط عوامل و ایادی رژیم بطور مستقیم و غیر مستقیم است.همچنین وارد نمودن فشار اقتصادی با تاکیدبر سیاست هایی که باعث حداقل فشار به مردم عادی می گردند. مثلا تحریم دارویی یاقطعات هواپیماهای مسافربری بر خلاف منافع مردم است. ولی مشخصا فروش هر گونه تکنولوژی نرم افزازی و سخت افزاریکه مورد استفاده برای سرکوب دارند باید شدیدا ممنوع گردد. اینجا تاکید ما می باید تاکید بر منافع جنبشآزادی خواهی و نه حساب گری های کشور های دیگر باشد.
* تشکیل کمیته های حقوقی برای پی گیری شرکت ها وکشور هایی که با رژیم قرار داد های اقتصادی می بندند و اخطار به انها که این قرارداد ها با رژیم کودتا از نظر حقوقی موردقبول مردم ایران نخواهد بود.همچنین هر گونه ضرر و زیان جانی و مالی بواسطه عقد اینقرارداد ها پیگرد قانونی خواهد داشت.
* پیگیری دزدی های سران نظام که بوسیلهانتقال ثروت ملی مردم ایران به بانک ها و شرکت هایی در خارج از ایران انجام شده .اخطار به این موسسات و بانک ها که مخفی نگاه داشتن این گونه متابع به مثابه همکاری با کودتا گرانبوده و با تمام توان مورد پیگرد قانونی قرار خواهد گرفت.
* پیگیری و تهیه لیست مستند از مسولین وجنایات رژیم جمهوری اسلامی و تشکیل پروندهدر دادگاههای جهانی برای جنایات و شکنجه و قتل عام زندانیان در 30 سال اخیر.
* پیگیری و تهیه لیست مستند از جنایات رژیم جمهوری اسلامی درطی30 سال اخیر و بانیانآن و تشکیل پرونده در دادگاههای جهانی.
* ارسال مقالات به روزنامه های متعدد در باره مسائل ايران. اين فعاليتهم نشانگر آگاهی و حساسيت ايرانيان در رابطه با حقوق هموطنان خويش است و همباعث فشار بر سياست مدارانی است که وسوسه منافع و انعقاد قرار دادههای پرسود،موضوع سرکوب گری نظام ولايت فقيه را از خا طراشان دور می کند.
* کمکبه سازماندهی نهادهای مستقل مدنی ازطريق ايجاد ارتباطات با فعالين در ايران وبررسیراههای همياری.
دراينجا: نکته اساسی سازماندهی مبارزه برمبنای قرار دادن نيروی عظيم ولیپراکنده مردمی در يک چهارچوب منطقی و” خود سازما نده” و تبديل آنبه يک نيروی موثر و کار امد است. با رشد حرکت، هر فردی نقش خود را در اينچرخه گسترده مبارزه مدنی برای احقاق خود خويش و تاثير گذاری برای ساختنجامعه ای بهتر پيدا می کند. کسانی ممکن است دو ساعت در هفته و عده ایچهل ساعت در هفته در اين راه تلاش نمايند. از مبارزه منفی، تا پخشاعلاميه در محل کارو محله. از ارائه مقالات کارشناسانه تا تلاش در برای سازماندهیاعتصاب. همه وهمه حلقه هايی کوچک اما مهم هستند. با پيشرفت مبارزه قدرتاستبداد ضعيف شده و دايره آزادی گسترش می يابد. در آن شرايط نهاد های کوچک درارتباط مستقيم تری با هم قرار گرفته ونهاد های وسيع تری برای هماهنگی شکل خواهندگرفت.
بیاد داشته باشیم که تلاش برای کسب و حقظ آزادی نه یک فعالیت مقطعی بلکه مستلزم تلاشی همیشگی است. سیر حوادث، منافع گروههای با تفکراستبدادی و تمامیت خواه ، منافع دولت های خارجی و غیر قابل پیش بینی بودن بعضیترفند های سران جمهوری اسلامی، همه و همهچالش هایی جدی در برابر حرکت آزادی خواهی قرار خواهند داد. همچنین بخاطر داشته باشیم که گذار از فرهنگ استبدادی و نهادینه شدن فرهنگ آزادی خواهی و دمکراتیکمستلزم وجود فضای باز سیاسی ، آزادی بیان و مطبوعات و آزادی احزاب است. به این ترتیب حتی با گذار از نظام ولایتسفیه و اسقرار جمهوری ، چالش های جدیدترمطرح خواهند گشت. با توجه به این نکات:
مهمترین ضامن پیروزی جنبش آزادی خواهیدر مرحله اول درجه آگاهی و در مرحله دومقدرت سازمان یافته آن است. هر جهسازماندهی ما قدرتمند تر باشد. سختی ها و هزینه ها برای این دوران گذاز کمترخواهد بود
قدم های بعدی:
1. با روشن بودن هدف ها و برنامه، هر تشکل کوچکمیتواند متناسب با امکانات و شرایط بطورخلاق برای پیشبرد هدف ها تلاش نماید.تشکلات مختلف با گرایشات فکری متنوع و حقظ استقلال فکری میتوانند حول برنامه مشترکبه اتحاد عمل برسند. بدون احتیاج به بوجود آوردن بروکراسی تشکیلاتی، تنها شرطعضویت در جبهه متحد و گسترده آزادی خواهی کوشش و همیاری در جهت اهداف مشترک خواهدبود. برای سازماندهی و برنامه ریزی اعتراضات و اعتصابات سراسری هموطنان میتوانند با استفاده ازروش های متنوع،اطلاع رسانی گسترده نمایند. با برنامهریزی درست میتوان بعضی از روز های تاریخیمانند 13 آبان، 22 بهمن را تبدیل به روزهایی برای همبستگی ملی و نمایش قدرت جنبش آزادی خواهی در برابر رژیم قرار داد. مردم آزادی خواه ما در هفته آخر خرداد (حماسه 25 خرداد)، در تیر ماه(یادبود 18 تیر) در مرداد ماه (یابود کودتای 28 مرداد)و آخرین بار در شهریور ماه (روز قدس ) همبستگی شجاعانه و قدرتمند خود را به نمایش گذاشتند. با رشد جنبش رهبران واقعی و نیروهای دمکراتیک نقش خود رامتناسب با تلاش هایشان پیدا نموده و بنیانهای احزاب دمکراتیکی که در سازندگی ایران آزاد فردا نقش خواهد داشت را پایه ریزیمی نمایند.
2. هر سازمان، تشکل و یا فردی که خواهان پیوستن به جبهه متحدآزادی خواهی است می تواند در صورت امکان بخشیاز وب سایت خود را به مسائل مربوط به “جبههمتحد آزادی خواهی” اختصاص دهد. بدینوسیله میتوان با اتکا به خرد جمعی و تبادل نظر راجع به موضوعات ،به سازماندهی اعتراضات و تلاش برای پیروزی جنبش آزادی خواهی پرداخت.
لینک و لوگوی مشخص می تواند دارای تیتر ” جبهه متحد آزادی خواهی” باشد.
3. امیدوارم با ارایه این مقاله قدمی هر چند ناچیز در راهتشکیل جبهه متحد آزادی خواهی برداشتهباشم. امید است با ارسال پیشنهادات خود وتبادل نظرات در رابطه با موضوعاتطرح شده همدیگر را برای رسیدن به ایرانیآزاد و دمکراتیک یاری رسانیم.
باشد تا راه هزاران جان باخته برای آزادی خود و کشورمان راروشن نگاه داریم.
ا.پوینده.
