بخشی از گزارش عدالت برای ایران به احمد شهید، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران:
“علاوه بر محرومیت از بسیاری از حقوق اولیه انسانی در زمینه بهداشت، کسب و کار و نیز آموزش که از سوی دولت ایران به پناهندگان افغان تحمیل شده است، از سال ١٣٨٣ به این طرف، اقامت و تردد در برخی از مناطق برای افغانها ممنوع شد. این مناطق رفته رفته گسترش یافتند تا جایی که در حال حاضر، ١۶ استان ایران به طور کامل و یا به استثنای یک یا دو شهر و نیز ۵۴ شهر ایران در استانهای دیگر، مناطق افغان ممنوع هستند.”
در پس انقلاب خوش عاقبت در ایران؛ میلیونها ایرانی مجبور به ترک کشور شدند و همچنان میشوند.
سئوال:
آیا بر ایرانیان، خصوصاً ستم دیدگان مجبور به ترک کشور شدگان نیست که در برابر این اعمال ننگ آور و بی عدالتی علیه افغانان ساکت ننشینند؟
تبریک
