در این سرزمین جاویدان کیست که به فکر پول و شهرت نباشد، سرزمین ما اشغال شده ولی ملتش دنبال حقه بازی و دزدی و همکاری با اشغالگران است، ایا امید یک ایران ازاد بیش از یک رویا نیست؟ مثلأ ما ازادیخواهانی داریم که دم از دموکراسی و قانون اساسی  حقوق بشری میزنند، گویا یک شعر بیش نیست. چطور این اشخاص مدعی دموکراسی و ازادی و حقوق بشرند ولی اولین چیزی را که فراموش میکنند ، ایران است و اگر ایران فراموش میشود  ، ازادی چه معنایی دارد؟  ایا این گروها که خود را رهبران و نماینده ملت ایران میدانند، هدف یکسان دارند؟ ایا در این ۳۳ سال توانسته اند اتحادی تشکیل دهند که با یک هدف ان هم ازادی ایران باشد، دموکراسی پیشکش، ایا میشود خانه ای ساخت که زمین نداشته باشی؟

امروز کشور ما بیش از همیشه در خطر است و از هر رادیو و تلویزیونی و انترنتی بوی جنگ می اید و این سرزمین کهن بی صاحب است و تنها و تنها نشسته منتظر مرگ همیشگی است، ایا فرزندان این سرزمین از گستاخی و قدرت طلبی دست بردار هستندکه فکر وطن باشند؟
این احزاب و گروهای ازادیخواه چه کسانی هستندو چه چیزی می خواهند؟

اصلاح طلبان موسوی و کروبی و اصلاحطلبان مدلهای دیگر،   اینها چه میخواهند ، ایا جز این است که دنبال قدرتهای صابق خود هستند و هیچ هدفی جز ذیکتاتوری خود ندارند.

جمهوری خواهان : را میشود در هزاران چهره پیدا کرد که هر چهره ای ایدولوژی های خود را دارند و هیچ موقعه ای با هم متخد نبوده اند،اگر اینها خود را اکثریت میدانند وای به حالشان چونکه از اقلیت هم اقلیت ترند.

مجاهدین خلق: گروهی که بیشتر نظامی است و هیچ علاقه ای نیز به گروهای دیگر ندارد و بیش از همه هم پول دارد  و رئیس جمهور هم دارند.

پادشاهی پارلمانی: رضا پهلوی یک طرف و بقیه به اصطلاح طرفدارانش یک طرف دیگر. فرقی که با بقیه دارد خواهان اتحاد است ولی البته فقط رضا پهلوی نه به اصطلاح طرفدارانش ، چون همین طرفدارنش زمان پدرش اطرافش را خالی خواهند کرد وخیانت را رضا پهلوی درک خواهد کرد.

به نظر می اید دموکراسی و ازادی برای ایرانیان جز شعار چیزی بیش نیست، و ایران نه تنها اشغال شده بلکه فرزندان  بی شعورش کمک به دشمن نیز کرده است.

مشکل ما ایرانیان امروز اتحاد است و اتحاد ما و هدف ما فقط و فقط ایران باشد و اگر واقعأ فهم دموکراسی را داشته باشیم ، بایستی بفهمیم که دموکراسی را نمی شود خرید و یا اختراع کرد بلکه بایستی با مرور زمان کامل و پیاده کرد. اگر امروز هر یک از این گروها در قدرت باشند اولین کاری که بایستی بکنند همبستگی ملی را تشویق کنند وهمکاری را با احزاب دیگر شروع بکنند وگر نه به یک دوره استبداد دیگری شروع خواهد شد.

هدف ازادی ایران اولین گام برای ازادی اتحاد بدون چون وچرا و همکاری و همبستگی با یکدیگر برای ایران. گر ایران نباشد  ازادی مباد بدون ایران ایرانی مباد.