سی و چند سال است که قسمت بزرگی از مسئولیت حفظ این نظام پلید و خون آشام به عهده حامیان برون مرزی آنان و جار چیانی است که در تمام دنیا با نوکر منشی و دستمال بدستی به خاطر منافع جیبی و غیر جیبی خود از هیچ حرف، نظریه و حمایت بیشرمانه خود دار نیستند، و در لباس سبز و سیاه و گاهی سرخ، از جنایتی غیر قابل دفاع، دفاع میکنند. این حریصان با تغییر رنگ و لباس برای ادامه حیات ضحاکان مار دوش تا زمانی که مقرری ها بر قرار باشد به هیا هوی بی شرمانه خود ادامه میدهند. دفاع از قداره بندان خون خوار و رژیمی که فقط با زور چماق و شکنجه توانسته است که به حیا ت بیمار گونه خود لنگان لنگان ادامه دهد.
در جائی که خندیدن جرم است، در سر زمینی که یک زن ایرانی در یک سرزمین غریبه با نشان دادن تکه ای از پستان خود با عث تکان خوردن زمین و زلزله در وطنش میشود، در جائی که انسان بودن، بخصوس زن بودن از دید پس ماندها و تفاله های اسیر شده در زندان جنون و جهالت جرم است، چه کار دیگری به غیر از جنگیدن هست؟ جنگ با جنون و جهالت و پس ماندگی، جنگ با حقارت، پستی و رزالت، جنگ با سیاهی و اهریمن.
دشمن شناخته شده است، دشمن ایران و ایرانی چهره سیاه و چشمان پر از خون خود را به دنیا نشان داده است، با این دشمن شناخته شده چطور میتوان رو برو شد؟ از چه راهی؟ در اینجا هستیم و چه کاری میتوانیم بکنیم؟ چه جنگی؟ جنگ مسالمت امیز، جنگ خیابانی، جنگ سبز، جنگ نوع عربی با بهار ان، جنگ روشن فکرانه، جنگ سرد، جنگ گرم، جنگ با داد و بیداد و ارائه تئوری های آب دوغ خیاری روشن فکرانه، جنگ با سکوت کردن، جنگ با اعتصاب غذا کردن، جنگ با سرودن شعر و خواندن اواز، جنگ با فحش دادن و نفرین کردن؟ راه دیگری هم هست؟
سی و چند سال است از این جنگ ها کرده و همه نوع جنک را آزمایش کرده ایم. دشمن این چیز ها سرش نمیشود. دشمن جری تر، وقیح تر، و بیپروا تر شده است. اگر روزی ظاهر اسلام ناب محمدی برایش مهم بود امروز پس از شاشیدن به اسلام با دست خود آن را گه مالی تر میکنند و برای آنها دیگر مهم نیست که کی و چرا در درون و بیرون راجع به دینی که میخواستند دنیأی کنند چه فکری میکند.
برای این دیوها و هیولاهای مست و بیهوش هیچ چیز مست کننده تر از قوی ترین محرک شهوت های این دیوان به جز قدرت نیست. قدرت از هر شرابی مست کننده تر و از هر قرانی واقعی تر است. با این دیو چطور باید جنگید تا روزی داشته باشیم, برای خودمان و به اسم خودمان، به نام روز آزادی؟ نفس راحتی بکشیم، بخوانیم و برقصیم و خوش حال باشیم که آزادیم.
من سال های سال است که به روز اینها، ۴ جولای، حسادت میکنم، یک نوع حسادت همراه با نا خشنودی، چرا ما نمیتوانیم توی سر زمین خودمان بخوریم، بنوشیم، بخوانیم، و خوش حال و آزاد باشیم؟ از اینا چیزی کم تر داریم؟ مسلما نه، پس چطور بایستی جنگید؟
Recently by Zorumbaa | Comments | Date |
---|---|---|
NORMAL Muslims and REAL Islam | 2 | Oct 04, 2012 |
پیش نهاد برای یک کمپین جدید | - | Sep 27, 2012 |
Anarchy, Harj-va-Marj, Order, and Liberation. | 1 | Sep 20, 2012 |
Person | About | Day |
---|---|---|
نسرین ستوده: زندانی روز | Dec 04 | |
Saeed Malekpour: Prisoner of the day | Lawyer says death sentence suspended | Dec 03 |
Majid Tavakoli: Prisoner of the day | Iterview with mother | Dec 02 |
احسان نراقی: جامعه شناس و نویسنده ۱۳۰۵-۱۳۹۱ | Dec 02 | |
Nasrin Sotoudeh: Prisoner of the day | 46 days on hunger strike | Dec 01 |
Nasrin Sotoudeh: Graffiti | In Barcelona | Nov 30 |
گوهر عشقی: مادر ستار بهشتی | Nov 30 | |
Abdollah Momeni: Prisoner of the day | Activist denied leave and family visits for 1.5 years | Nov 30 |
محمد کلالی: یکی از حمله کنندگان به سفارت ایران در برلین | Nov 29 | |
Habibollah Golparipour: Prisoner of the day | Kurdish Activist on Death Row | Nov 28 |
Deev and Moral Imperative. Ends justify the means?
by Zorumbaa on Tue Jul 03, 2012 12:34 PM PDTDear Parsy, talking about the Polish and Poland, It was called and still remembered as SOLIDARITY MVEMENT, starting no other place but the belly of the Communism—Lenin Shipyards, by no one but a simple Iron Workers and dedicated and committed friends. Martial Law was imposed in Poland, freedom seekers were put in prison and many is said to disappear! –any similarity here?! It eventually however brought down an empire with all its might.
No I am not prescribing the cookie-cutter approach and one size fits all. The Polish experience is very valuable lesson. Solidarity movement, like any successful social movement, was a grass root movement, by and for ordinary polish people and not led by Ann-tellectuals of any color, born again patriots, the relative of Czar of Russia!! Or the Catholic Church. I have no problem receiving any assistance from any of them and more with ABSULUTELY NO STRING ATTACHED. The ultimate goal and achievement of that is not only price-less but a moral imperative , may be a little bit of Machiavellian thinking can be justified here!
May be we need to think more in terms of the Weber’s “ethic of ultimate ends” MAY BE we need not to be too concern with the MEANS of achieving our MORAL goal. The consequences of our conduct, a successful change in the course of our history, could be judged by philosophers and historians as morally right and just. The two recent events in history highlight the argument. The blanket bombing of Vietnamese towns and villages and killing of the innocent people—OBJECTIVE vs. collateral damage. The blanket bombing of German towns and villages (WWII) and killing of the innocent people—OBJECTIVE vs. collateral damage. There is no easy answer, but the problem remains the same and that is the the morality of the goal-consequences and means to achieve it, does “Ends Justify the Means?” There would have been millions of innocent life saved if, only if you could reason, negotiate and compromise with a degenerated Nazi psychopath named Hitler. The Hitler’s avatars, in different shades and color and persona, come and go every so often in human history, how can human fight the Deev and Ahriman? How did Rostam dealt with the Deev?!
My sentiments exactly,
by Parsy on Tue Jul 03, 2012 09:07 AM PDTYou ask a very simple but yet very complicated question, a question that millions both inside and outside Iran are asking themselves everyday for 30+ years; searching for a solution for our desperate nation that begs to be released from the Iron Fist of Ahriman is not an easy one but yet it seems that every time we take one step forward we turn around and take two steps backward, everyday instead of improving and building a future for the youth of the nation we are putting our resources to build the strongest weapon that man kind has ever seen, which has only one goal: to Annihilate and Destroy lives and hopes.
Just like you, I would like to see how others think/beliefs are regarding your subject and one of the most eye-opening but yet very sad answers I heard was from this Polish man who was very much involved in the over throw of the communist regime in his country; basically to put it in simple words it would translate the best in to :
Shomaha Irania Deletoon Barayeh Mamlekatetoon Aslan Nemisoozeh, "the people in your country still don’t know how much power they have, your people under estimate themselves and until the day comes that (mellat) wakes up and unleashes their power and demand for a change and see finally their true potential you will going to have the current government and regime for many years to come"
I envying them Too
by Azarbanoo on Mon Jul 02, 2012 05:59 AM PDTGreat Blog.