Archive - Sep 4, 2007

یک پرسش

گفت آرزو بر نو جوانان عیب نیست! البته جهان بدون جنگ استبعاد عقلی ندارد. علیرغم ادعا های زیادی هم که میشود کسی طبیعت انسان را زیر ذره بین نگذاشته که اثبات کنند انسان بذات جنگجوست. خدا را چه دیده اید؟ شاید هم ذات ما صلح طلب بوده و همه این تاریخ پر از جنگ بشر را باید به حساب استثنائات بگذاریم. بعضی ها هم اصلاً خیال همه را راحت کرده و میگویند ذات انسان هم جنگ طلب است و هم صلحخواه. مثلاً نیچه دوگانگی طبایع آپولونی (به پیروی آپولو خدای موسیقی و هنر یونانی) و دیانیزوسی ( به پیروی دیانوسیس برادر ناتنی آپولو و خدای شراب) را در "تبار شناسی اخلاق" و "مرگ تراژدی" خود مطرح کرده است>>>

بهروز نرو !

نوشتم "آقای وثوقی" چون شما را هیچ نمی شناسم و نوشتم "بهروز عزیز" چون از وقتی یادم می آید ترا می شناسم. درست یک وجب بودم و رفته بودم سینما و تو بزرگترین و قوی ترین آدم دنیا بودی. تمام عرض و طول پرده را فتح کرده بودی و گسترده بودی خود را بر پهنه ی بیکران سینما. همه ی عضلات سر و صورت و دست و شانه هایت را می شناسم. نگاهت را می شناسم پرش ریز زیر چشمهایت را می شناسم. دستهایت! نحوه ی کبریت کشیدنت! صدایت؟ صدا؟ صدا صدای خودت بود و در ذهنم حک شده است. چشم بسته ترا از صدایت هم می شناسم. ترا بهتر از پدرم و بیشتر از هر مردی در زندگیم، از همان اول می شناسم و بارها و بارها دیده ام.>>>