Alborz

...

چقدر جالب است و بسی‌ امید که دوستان زیادی در اینجا جمع شده‌اند و از این ویدئو لذت برده‌اند،معمولان بسیار کم هستند که هنوز از موسیقی‌ اصیل ایرانی صحبت میکنند و بهره نیکو گیرند.

البرز خان خدا شما را برای ما حفظ کند که اینطور باعث و بانی‌ خوبی‌ شدید :) .

Thank you Anahid and Souri...

...for the acknowledgement.

This is also the type Iranian music that I relate to best.

But alas we may be an ever diminishing minority.

Alborz

Dear alborz, what a great blog, Thanks

It is great that there are efforts in "hefze"

موسیقی مجلسی ایران

I love how this kind of music has much better quality lyrics than any other music in Iran. Thanks alborz for writing this blog.

Thank you MM !

I had heard the story behind this poem but it is wonderful to now have it in writing.

Alborz

Yes, it is Loris Hovian

Loris Hovian was born in Abadan in 1973. In 1998 he moved to Armenia where he studied piano and conducting with the greatest maestros such as Yuri Davtyan in 2004 he graduated from Yerevan State Conservatory and was awarded the Masters degree of Arts in Opera & Symphonic Conducting. He is now Principal Conductor of the IRBU(Islamic Republic Of Iran's Broadcast University) Symphonic & Sialk Chamber Orchestra.

I am glad you enjoyed it Souri Jaan.

Alborz

An excellent piece. Thanks for posting.

The following fable is similar to the story my dad told me about this song: //ganjoor.net/roodaki/baghimande/sh121/

«آمو» در مصرع دوم با «آموی» جایگزین شد.
در کتاب گزیده‌ی اشعار رودکی - دکتر جعفر شعار و دکتر حسن انوری، نشر علم ۱۳۷۳، ص ۶۹) راجع به این شعر آمده:
علت سرودن این شعر را چنین نوشته‌اند که نصر بن احمد سامانی در زمستان در بخارا اقامت می‌کرد و در تابستان به سمرقند یا به شهری از شهرهای خراسان می‌رفت. در سالی که به هرات رفته بود، بهار و تابستان را در آنجا گذرانید و به جها خوشی هوا و فراوانی نعمتها، پاییز و زمستان نیز در آنجا ماند و بدین سان اقامت او چهار سال طول کشید. سران و بزرگان که از اقامت دراز و دوری از خانواده دلتنگ شده بودند نزد رودکی آمدند و از او خواستند تا کاری کند که امیر به بخارا بازگردد. رودکی این شعر را سرود و آنگاه در مجلس امیر حاضر شد و در پرده‌ی عشاق آغاز به خواندن کرد. چون به بیت «میر سرو است و بخارا …» رسید امیر چنان به هیجان آمد که بی کفش و جامه‌ی سفر بر اسب نشست و رو به بخارا نهاد و تا آنجا هیچ توقفی نکرد (نگاه کنید به چهارمقاله‌ی نظامی عروضی ص ۴۹ - ۵۳).
در طول تاریخ عده‌ی زیادی از شاعران از جمله امیرمعزی، سنایی، مولوی، وصاف‌الحضره، آذر بیگدلی و جز آنها از این قصیده‌ی رودکی استقبال کرده‌اند (حافظ نیز در این غزل) به این شعر اشاره کرده).
تلفظ «مولیان» (که نام جایی است) به صورت Mowlayan ثبت شده.

Bah bah!

I truly enjoyed listening to this beautiful art of music.

Cangratulation to Mr Hovian (if the spelling is correct?) 

And many thanks to you Alborz jon for having shared that with us.

That was beautiful!

Great dose of culture!

I enjoyed it immensely!

سلام به شما شراب قرمز گرامی‌،

شما درست میگویید، مدتی‌ بود که دست به قلم نبرده بودم ولی‌ از کنار شاهد آنچه در این بیت می‌گذشت بودم و از نوشتار شما هم به نوبه خود استفاده می‌بردم.

از نظر بلندی و محبت شما که همیشه شامل حال من شده ممنونم.

ارادتمند،

البرز

...

البرز خان،سلام به شما.

اولا که شاد گشتیم که شما را دوباره در اینجا ملاقات کردیم.

دوما دستتان درد نکند که این ویدئو را در اینجا پست کردید،واقعا خاطره‌ها زنده کرد و شادیها به ما داد و اندکی‌ غم و افسوس دوران گذشته و ماتم و دلتنگی‌ دور از خانه مثل همیشه !

بسیار سپاسگزاریم از این بلاگ شما و توضیحاتتان.

همیشه پاینده باشید.

More music from Sialk...

//www.24listen.com/loris-hovian.html

Glad that you enjoyed it, Anita, and let's hope that they survive.

Alborz

"...music as a ladder for the soul..."

Absolutely lovely! Thank you for sharing.