bahram9821

...

قطعاً در مراسمِ ازدواج کسی‌ مرا ببوس نمیخوانده است،آن یکی‌ آهنگ که اصلا موردِ بحثِ ما نبوده و نیست،جریانِ ساواک هم که گفته شد و ما از خواندن خاطراتِ شخصی‌ِ شما مفتخریم .

Dear Elham, Chera nemeeraghsee was very much played

Mara beboos was more rare but it did play during Shah time at least in some years since I have a clear memory of it being asked and played on Ahanghaye darkhastee multiple times on one day.

نبود

هم دنبال "مرا ببوس" و هم دنبال" چرا نمی‌رقصی" گشتیم. این آهنگ ها را در نوار های قدیمی ندیدیم. اصراری هم به اثبات این ادعا که هر دوی این آهنگ ها به وفور در سالهای پیش از انقلاب اجرا میشد و ساواک هم کاری به آنها نداشت نیست. بهر حال ما خاطره شخصی خودمان را گفتیم.  موفق و سلامت باشید

...

اسپند جان،این شرکت صاحب یکی‌ از بزرگترین آرشیوهایِ موسیقی‌ِ ایران زمین است !

بگذریم !

اصلِ مطلب بر این است که این ترانه به وسیله استاد گل نراقی خوانده شده است و ساواک این ترانه و این صدا را ممنوع کرده بوده است،نشان به آن نشان که هیچ گونه صفحه و یا کاست از این ترانه با صدایِ این مرحوم در سالهایِ ۳۳-۳۶ و اواسطِ ۵۰ شمسی‌ در دست نیست (این مطلب را دوباره پرس و جو کرده ایم و مکاتبه و هیچ !) مرحوم ویگن و استاد عارف خان هم خوانده اند،کسی‌ مخالف نیست اما بحثِ ما بر سرِ اینها نیست ! چون آن یکی‌ به پاپ خواند و دیگری به جاز و راک و شاید به قولِ دوستی‌ دخل و تصرفی نیز به متنِ آهنگ و به زیباییِ اصلِ جریان که استاد گل نراقی باشد نیست (ما اصولأ با بازخوانی معاصر مخالفیم چون هیچ گونه تجربه خوشی از آن در بین خوانندگان زنده و مرده ندیدیم و وگرنه ما از چاکرانِ عارف خان و مرحومِ مغفور..ویگن خان هستیم.)

ما از آخرین نسلی هستیم که معتقدیم بر مکتوب بودن تاریخِ موسیقی‌ِ سرزمینمان،نمی‌شود بدونِ دلیل،مدرک،کاست و صفحه در این رابطه ذکرِ خاطره کرد و داستان ساخت و صدای دوست و همسایه کرد که آهای آن چنان است و این چنان است و . . .،ما خودمان صاحبِ گنجینه یی هستیم بی‌ همتا اما از آن دمی نمی‌زنیم تا مبادا حملِ بر جریانِ دیگری نشود !

حال آنجور که اشاره شد،گر کسی‌ سندِ مکتوب بر قضیه ساواک و اقدامات این از خدا بی‌ خبران دارد،لطف کند به ما ارائه نماید وگرنه از غیر.. ما خود با خبریم !

خداوند مملکتِ ما را از شرِّ بد خواهانش مصون نگاه دارد.

عزت زیاد.

شراب جان جوری از این شرکت ترانه صحبت می‌کنید انگار که مستند !

والله ما پسر عمّ صاحب شرکت ترانه که نیستیم!  تازه اون شرکت ترانه همچین تشکیلات مفصل و کامپیوتری مرتب و منظمی نداره که تمام کاستها یا صفحه هایی رو که بیرون داده از رو قانون و قاعده باشه که!  همین جور یاردان قولی‌ بیکی یکی‌ چیزهای دادن بیرون رفت تموم شد پی‌ کارش!

به هرحال همینجور که می‌بینید خیلی‌‌ها این آهنگ رو قشنگ میشناسند و ازش خاطره دارن، که ویگن یا عارف خونده.   

Everything is sacred

...

فرامرز خان،حال و احوالِ جنابعالی چطور است ؟ مگر اینکه در این کوچه پس کوچه‌های نوستالژیک سراغی از ما گیرید :) .

فرامرز جان،محتملا نه با آن شعرِ اصلی‌ِ ترانه ! همانجور که گفتیم میتوانید از شرکتِ ترانه قضیه را جویا شوید چون ما هیچ کاست و یا صفحه با این آهنگی که مرحوم گل نراقی در آن سالها خوانده است پیدا نکردیم،حال سوال برانگیز است این جریانی که شما میفرمایید ، با این حال همانجور که عرض کردیم،ما همواره از اطلاعاتِ دوستان استقبال می‌کنیم به شرطی که مستند باشد و بر غیر از این ما را به حرفِ خالی‌ شرطِ مقبول نیفتد.

با سپاس از جنابِ فرامرز خانِ عزیز .

I don't think this was for Khosrow Roozbeh

I believe it was for another member of Afsaran Tudeh. There was another blog on IC that had the story right. Maybe an IC friend can find it. It was a beloved song for many but for some, it reminded them of just some romance and for others it meant a lot more. That is the beauty of song that even though was written for special cause, but it connected with many more who did not care about the cause or were vehemently against the cause.

آهنگ مرا ببوس ویگن

شراب عزیز، حق با اسفند است!

این آهنگ زیبا را هم عارف و هم ویگن میخواندند . منهم در دوران بچه گی چند تا عروسی در هتل ونک رفتم که ویگن این آهنگ را خواند.

//www.4shared.com/audio/Kf42TuNf/Be_Yade_Tehr...

...

اولین باریست که این را می‌شنویم،همین حال از شخصی‌ که بیشتر اطلاع دارد،مکاتبه داشتیم،ببینیم داستان از چه قرار است .

با سپاس از اطلاعاتِ شما و دیگر دوستان .

شراب جان، به حضرت عباس به پیر به پیغمبر میخوند!

حتی یک بار تو تولد prince chubby هم خوند!  معمولا اول مهتاب، بعد چرا نمی‌رقصی بعد هم آخر شب، مرا ببوس! 

Everything is sacred

...

بسیار بسیار بعید میدانیم اسفند جان ! ایشان به کرات در مهمانیهای والدینِ ما در سالهای ۵۰-۵۵ حاضر میشدند اما هیچگاه به یاد نداریم که این ترانه را در آن سالها خوانده باشند،میتوانید از شرکت ترانه قضیه را جویا شوید.

کاهو سکنجبینِ شما دوستِ عزیز حاضر است،تشریف بیاورید در خدمت باشیم که ایاّم.. خوش ایّامی است تموز !

شراب جان تو اردوگاه رامسر، نوشهر، کاباره شکوفه نو، باکارا

تا انجایی که من می‌دونم و یاد دارم مرحوم ویگن از بدو خوانندگی تا روز آخر چه قبل و چه بعد انقلاب، یکی‌ چرا نمی‌رقصی و دیگری مرا ببوس رو میخوند.  البته من گلنراقی شنیده بودم، مرحوم ویگن هم همیشه قبل از خوندن یادش میکرد و credit تو به اون میداد ولی‌ تا حالا این ویدئو رو که بهرام جان گذاشته ندیده بودم، جّل ال خالق!

شراب جان یک کاهو سکنجه بین خنک درست کن عصر خدمت برسیم! 

Everything is sacred

...

سلام اسفند خان، اوقور به خیر همشهری :) .

مرحوم ویگن فرمودید ؟ احتمالاً ! در آلبومی از شرکت ترانه این آهنگ نیز دیده میشود اما شک داریم که قبل از انقلاب ایشان این ترانه را خوانده باشند.

برادرِ مرحوم ویگن،کارو از حزب توده بوده انگاری !

شاد باشید .

شراب قرمز جان مگه خدا بیامرز ویگن این آهنگ رو چپ و راست نمیخواند

Everything is sacred

Mash Ghasem aziz

خیلی‌ باعث

خیلی‌ باعث تاسف است که هنرمندانی گرامی‌ چه شعر و چه خواننده یا نوازنده نتوانند با آزادی کامل هنرهای خودرا به جامعه هدیه کنند. جای بسیار تاسف است که سیاست صدای زیبای این هنرمندان پر ارزش را خامش می‌کند. این آهنگ و مضمون آن با تار و پود آدم گفت و گو می‌کند. آهنگی است جاودانی و نوازش قلب است. روح این هنرمند شاد.

I have heard..

That this song was somehow linked to the Execution of Khosrow Rouzbeh, and his uncompromising stance in defence of his ideals  at Shah's military courts, and as such became associated with the left wing causes ever since. I heard it was played by Tudeh sympethisers on Radio so much that a counter lyric was coined, something like this:

Baraye akharin dafeh, Khoda to ra konad khafeh....

I like the tune for some reason unknown to myself. Thanks for posting

"Personal business must yield to collective interest."

...

توضیحِ واجبِ شما برایِ ما مفهوم نیست !

در کجا،در چه محفلی میشد این ترانه را در عام شنید ؟ احیانا بزم خاصی بوده است ؟ آن نوار متعلق به کدام استودیو بوده است ؟ این را می‌‌پرسیم چون ما اولین باریست که این را می‌ خوانیم ! آیا حضرتِ عالیه از وابستگان موسیقیدانی مشهور هستید ؟ کدام استاد و کدام مکتب که شناخته شده باشد !

منتظرِ اطلاعاتِ شما هستیم.

توضیح واجب

شاید پخش این آهنگ از رادیو متوقف شد ولی " این آهنگ سالهای سال ممنوع بود" انسان را به این خیال می اندازد که هر کسی این آهنگ را مینواخته یا میزده یا میخوانده سر و کارش با ساواک و باقی قضایا می افتاده  که بیشک اینطور نبوده. پدر و مادران ما و پدر بزرگ ها و مادر بزرگ های ما نوار این آهنگ را داشتند و در خلوت و در عام آنرا گذاشته و لذت ها برده اند.

...

برای این اجرای منحصر بفرد، و اطلاعات  ذی قیمت شراب قرمز  گرامی.
بهرام خان این اجرای استاد گل نراقی مرا مقداری یاد آخرین اجراهای فرانک
سیناترا  انداخت. پیر مرد در صحنه مدیسون سکور گاردن خلاصه زور خودشو میزد،
ولی صدای جوونی چیز دیگه ای بود. مضاف بر اینکه همانگونه که شراب جان نیز 
یاد آوری کرد استاد گل نراقی اصلا آواز خواننده نبوده و  اصولاچنین  
ادعای نیز نداشته است. آن بخش کوتاه گروه خوانی بسیار زیبا بود، و  یادآور 
دوران جوانی و خواندن دسته جمعی سرود. البته حمل بر جسارت نشود ، ولی، 
'مرا به بوس"  برای ما و نسل ما همیشه و همواره سرود تجدید عهد ، و پیگیری دوران بوده است،
"... دارم با یاران پیمانها، که بر فروزم آتشها در کوهستانها ..."
و  کلیه مراکز فسق و فجور در کشور  منجمله : کاخ ریاست جمهوری، بیت رهبر ، مقر سپاه،مجلس ، دیوان عالی کشور,... ----------------------------------------------------------------------------------------------  //www.parand.se/t-mara-bebeos.htm

...

این ترانه در چند نوبت ،پَخشَش ممنوع بود،به خصوص بعد از سالهای  ۳۳-۳۶ و سپس یک چند دوره بعد از عملیاتِ  چریکی که قبل از انقلاب صورت گرفت و اِنگاری ساواک نَواری از چِریک‌های کشته شده پیدا کرده بود که این آهنگ نیز جزوِ  آن بوده است !

دوستان توّجه داشته باشند که هر کس میتواند آنجور که خواهد در مورد این آهنگ قضاوت کند،هم میتوان سیاسی دانِستَشْ و هم عارِفی و عاشقانه ! مهم این است که دل‌ به تمّنایِ  حّس گرفتار شود و تسلیم تمّنایِ  مقصود !

نباید به سادگی‌ از کنار این قِسْم مسائل رّد شد ،حرفْ...حرفِ  زیبایی است و هدف عشقِ  اَبدی... اندکی‌ از خود بیخود شدن و اندکی‌ دیگر تفّکر در کارِ  عالمِ  خداوندی،مایه زندگی‌ است .

به خود آییمْ.

A devastating song!

Can't listen to it. Breaks my heart.

Bahram G

عجب اسمهای آرتیستی تو این blog هست!

حسن گلنراقی، بیژن ترقی‌ و تورج نگهبان.
 

Everything is sacred

ین آهنگ سالهای سال ممنوع بود ??

What years exactly?

حيدر رقابى

حيدر رقابى نخستين بار شعر مرا ببوس را در مجموعه «آسمان اشك» در سال 1329 به چاپ رساند. عبدالرحيم جعفرى، مدير وقت انتشارات اميركبير و ناشر كتاب فوق مى گويد: «اوايل سال 1329 در كوران مبارزات مردم و دولت و احزاب چپ و راست با جوان پرشورى آشنا شدم به نام حيدرعلى رقابى متخلص به «هاله»، از خويشان بيژن ترقى مدير كتاب فروشى خيام بود. ملى گرايى بود شوريده و شيفته دكتر محمد مصدق. 

//www.iranold.net/Singer/Hassan%20Gol%20Naraghi/Hasan%20Gol%20Naraghi-Mara%20Bebos.htm

OK, enough depression. Here is another version:

مرا ببوس مرا ببوس
برای آخرین دفعه
وگر خدا کند تو را خفه

...

به نقل از تورج نگهبان،ایشان یکبارِ دیگر در منزلِ شاد روان یاحقی این ترانه را اجرا کردند .در این ویدئو ایشان را در کنار مرحوم نقشینه و دیگر استادان میبینیم.

مرا ببوس شاید از معدود ترانه‌هایی‌ باشد که در دسته ترانه رومانتیکِ نو گرای موسیقی‌ پارسی قرار می‌گیرد.فراموش نکنیم که مرحوم نراقی خواننده نبود و داستانها ایجاد شد از این جریان !

نکته دیگرِ این آهنگ روان بودنِ نت‌های سازنده ترانه و مخصوصِ پیانو،مرحوم مشیر همایون است.استاد این ترانه را بر وزنِ سبکِ صدای مرحوم نراقی این نت‌ها را برایِ پیانو نبشتند که در حد خود شاهکار است و بی‌ نظیر ! این آهنگ سالهای سال ممنوع بود و بیچاره مرحوم نراقی  را چقدر این پهلویونِ پدر سوخته آزار دادند و اذیت کردند.

بسیار لطیف و عاشقانه،شاید دیگر این چنین ترانه یی ساخته نشود و اندوه و غمگین ...

با سپاس از بهرام خانِ عزیز .

*

مرسی

بسیار غمناک ولی بسیار زیبا  

this makes me so sad .......

so sad ..... so sad ..... and so sad ....

Beautiful song but can't listen to it much

... now  I am out of here before get cut off guards by my tears :(